Bir zamanlar, uzak bir krallıkta yaşayan bir yargıç varmış. Bu yargıcın adı Erol imiş. Erol, adaletiyle ünlü bir yargıç olarak tanınırmış ve halkın arasında çok sevilen biriydi. Ancak yargıcı en çok sevindiren şey, bahçesinde yetiştirdiği muhteşem güllermiş.
Yargıç Erol'ün bahçesi, krallığın en güzel gül bahçelerinden biri olarak bilinirmiş. Bahçede her renkten ve türden gül açarmış. Kırmızı güller aşkın sembolüydü, beyaz güller ise safiyeti temsil ederken, sarı güller dostluğun simgesiymiş. Yargıç Erol, her sabah bahçeye gidip güllerini sulamayı, onları büyütüp güzelleştirmeyi çok severmiş.
Bir gün, Erol'ün güllerinin bahçesine özenen kötü kalpli bir cadı gelmiş. Cadı, güllerin görkemli güzelliklerini gördükçe kıskançlıkla dolmuş ve bunu kabullenememiş. Cadı, güllerin büyüsünü çalmak için bir plan yapmış.
Cadı, bir gece yargıcın bahçesine sızmış ve her bir gülün üzerine bir büyü yapmış. Güllerin büyüsü çalınacak ama Erol buna asla inanmayacakmış. Sonra cadı, bahçeye bir mektup bırakarak kaybolmuş.
Ertesi sabah, Erol güllerini sulamak için bahçeye gittiğinde büyük bir şok yaşamış. Güllerin hepsi solmuş ve yapraklarında sihirli bir ışıltı belirmiş. Yargıç, gözlerine inanamayarak cadının bıraktığı mektubu eline almış ve okumaya başlamış.
Mektupta, güllerin büyüsünün çalındığını ve ancak bir masal anlatıcısının onları geri getirebileceğini yazıyormuş. Bunun üzerine Erol hemen harekete geçmiş ve masal anlatıcılarını çağırmış. Krallığın dört bir yanından masal anlatıcıları gelerek toplanmışlar.
Yargıç Erol, masal anlatıcılarından yardım istemiş ve güllerin büyüsünü geri getirme görevini onlara vermiş. Masal anlatıcıları çok heyecanlanmış ve güllerin eski görkemlerine kavuşması için ellerinden geleni yapmaya karar vermişler.
İlk masal anlatıcısı, bir aşk masalı anlatmaya başlamış. Kalpten sevginin gücünü ve aşkın her şeyi iyileştirebileceğini anlatmış. Ancak ne yazık ki güller hala solgun ve cansız kalmışlar.
İkinci masal anlatıcısı, bir safiyet masalı anlatmış. Masalında dürüstlüğün ve saf kalbin gücünü vurgulamış. Herkes büyülü bir iyilik içinde dinlerken, güller hala soluk ve renksiz kalmışlar.
Üçüncü masal anlatıcısı ise dostluğun önemini anlatan bir hikaye anlatmış. Masalında arkadaşlığın gücünden bahsetmiş ve insanların birbirlerine destek olması gerektiğini anlatmış. Ancak güller hala canlanmamışlar.
Sonunda dördüncü masal anlatıcısı ortaya çıkmış. Bu masal anlatıcısı, tüm krallığın ilgisini çekmiş. Gözleri ışıldayan bu masal anlatıcısı, gizemli bir masal anlatmaya başlamMasal anlatıcısı, derin bir nefes aldı ve büyülü bir sesle şöyle dedi:
"Bir zamanlar, yeryüzünde bilinmeyen bir krallık varmış. Bu krallığın en değerli hazinesi, kayıp bir gül bahçesiydi. Efsanelere göre, bu bahçede her bir gülün üzerinde bir dilek saklıymış. Ancak bahçeye erişmek için engeller vardı. Uzun bir ormanı geçmek, sırlarla dolu dağları aşmak gerekiyormuş."
Hikayenin büyülü atmosferi tüm masal anlatıcılarını ve kalabalığı içine çekmişti. Herkes merakla dinliyor, gözleri parıldıyordu.
Masal anlatıcısı devam etti:
"Legendaya göre, içlerinden cesur ve saf bir yürek seçilen dört kahraman, bu zorlu yolculuğa çıkmışlar. İlk kahraman, Kırmızı Gül'ün sembolü olan aşkı temsil ediyordu. İkinci kahraman, Beyaz Gül'ün safiyetini simgeliyordu. Üçüncü kahraman, Sarı Gül'ün dostluğunu temsil ediyordu. Son olarak, dördüncü kahraman ise gizemli Siyah Gül ile ilişkilendirilen sır perdesini aralayacaktı."
Dinleyicilerin gözleri heyecanla parladı, merakları doruktaydı. Masal anlatıcısı her bir kahramanın hikayesini anlatmaya başladı.
İlk kahraman olan Aşk Kahramanı, kalbinin ateşiyle yola koyuldu. Yol boyunca karşılaştığı engelleri aşarken, sevginin gücünü ve fedakarlığın önemini öğrendi. Her adımında gül bahçesine biraz daha yaklaştı.
Safiyet Kahramanı, masumiyetle dolu kalbiyle yola çıktı. Karşılaştığı tuzaklara rağmen dürüstlüğünden ve sadakatinden ödün vermedi. Safiyetin koruyucu bir kalkan olduğunu keşfetti ve gül bahçesine doğru yol aldı.
Dostluk Kahramanı, yolda karşılaştığı insanlara yardım elini uzattı. Birlikte çalışmanın, dayanışmanın ve dostluğun ne kadar değerli olduğunu kavradı. Dostluğun gücüyle zorlukları aşarak gül bahçesine yaklaştı.
Son olarak, Sır Kahramanı sahneye çıktı. Gözlerindeki gizemle herkesi etkiledi. Onun hikayesi, büyük bir sırrın anahtarını sunuyordu. Sırları çözmek için iç gücünün ve merakının rehberliğine güvendi. Her adımda daha da yaklaşarak gül bahçesindeki sırrı açığa çıkardı.
Masal anlatıcısı, dört kahramanın birleştiği anda büyülü bir köprü oluştuğunu anlattı. Bu köprüden geçen kahramanlar, sonunda kayıp gül bahçesine ulaştılar. Bahçeye adım attıklarında, solgun ve cansız güller canlanmaya başladı. Renkler geri döndü, kokular yayıldı ve her bir gülün üzerinde saklı olan dilekler gerçek oldu.
Yargıç Erol'ün gül bahçesi yeniden eski görkemine kavuşmuştu. Dileklerin yerine gelmesiyle birlikte halk sevince boğuldu ve masal anlatıcılarına minnettarlıkla teşekkür ettiler.
Bu
Bu masal, adaletin yanı sıra aşk, safiyet, dostluk ve sırların önemini vurgulayan bir hikaye gibi görünüyor. Ben de masalın büyüsüne kapıldım ve masal anlatıcısının etkileyici anlatımı beni içine çekti. Güllerin büyüsünün geri kazanılmasının, dört kahramanın birleşmesi ve birlikte zorlukları aşmalarıyla mümkün olduğunu görmek çok güzeldi. Bu masal, birlikte çalışmanın ve içimizdeki gücü keşfetmenin ne kadar önemli olduğunu hatırlatıyor. Benim için gerçekten etkileyici bir hikaye oldu.