Bir zamanlar, uzaklarda hayal edilemeyecek kadar güzel bir yerde, Pelikan adında sevimli bir kuş yaşarmış. Pelikan, uzun beyaz tüyleri ve sivri siyah gagasıyla herkesi büyülerdi. Mutlu bir ruha sahip olan Pelikan, dost canlısı ve yardımseverdi. Her gün uçardı, gökyüzünün maviliğinde kanatlarını açarak.
Pelikan'ın yaşadığı yer, Büyülü Orman olarak bilinen büyülü bir bahçeydi. Bu bahçe, renkli çiçeklerle dolu, ağaçların dalında cıvıl cıvıl öten kuşların olduğu bir cennetti. Güneşin altında parlayan yemyeşil çimenler, ormanda dolaşan hayvanları coşkuyla karşılar, onlara neşeyle seslenirdi.
Ancak bir gün, Büyülü Orman'a tuhaf şeyler olmaya başladı. Bahçede büyüleyici çiçekler solmaya, kuşların şarkıları kesilmeye başlamıştı. Bu durum Pelikan'ı çok üzmüştü. Sevgili bahçesi hastalanmış gibi görünüyordu.
Merak içinde dolanırken, Pelikan, Bilge Baykuş ile karşılaştı. Bilge Baykuş, ormanın en akıllı kuşuydu ve tüm sırları bilen biriydi. Pelikan hemen yanına giderek, "Saygıdeğer Bilge Baykuş, Büyülü Orman neden hasta oldu? Ne yapmalıyım?" diye sordu.
Bilge Baykuş, Pelikan'ın endişesini anladı ve ona yardımcı olmak için düşündü. Sonunda şöyle dedi: "Sevgili Pelikan, Büyülü Orman'a gizemli bir kötülük saldırmış gibi görünüyor. Ancak bu büyüyü bozabilecek tek şey, Mutlu Bahçe'nin kalbinde saklı."
Pelikan, Bilge Baykuş'un sözlerine inanarak hemen harekete geçti. Yola çıktığında, ona eşlik eden diğer kuşlar da vardı. Birlikte, Büyülü Orman'ın en derinlerine doğru ilerlediler.
Yol boyunca zorluklarla karşılaştılar, ancak birlikte çalışarak üstesinden geldiler. Nihayetinde, göz alıcı bir vadiye ulaştılar. Burası, Büyülü Orman'ın tam kalbiydi ve adına Mutlu Bahçe deniyordu.
Ancak Pelikan ve arkadaşları buraya vardığında, mutlu bahçenin solgun ve kederli olduğunu gördüler. Çiçekler solmuş, ağaçlar kurumuştu. Bahçede bir kara kedi dolaşıyordu, tüm güzellikleri emen ve onları yok eden.
Pelikan cesaretini topladı ve kara kediye meydan okudu. "Seni durduracağım!" dedi kararlı bir şekilde. Arkadaşları ona katıldı ve birlikte kötü güce karşı savaşmaya başladılar.
Mücadele uzun ve zorlu oldu, ama Pelikan ve arkadaşları pes etmedi. Kuşlar, birlikte şarkı söyleyerek kötü enerjiyi dağıttılar, çiçekleri yeniden canlandırdılar ve ağaçlara hayat verdiler. Mutlu Bahçe tekrar eski ihtişamına kavuştu.
Kara kedi ise yenilgiyi kabul etti. O da bir zamanlar mutluluğu aramış, ancak yanlış yollara sapmış bir ruhtu. Pelikan ve diğer kuşlar ona merhamet gösterdi ve onu affetti. Kara kedinin kalbi değiKara kedi, Pelikan ve diğer kuşların sevgi dolu eylemleriyle değişmeye başladı. Onun için yeni bir şans doğdu, içindeki kötülüğü bırakarak yeniden arınmaya karar verdi. Kara kedi, Pelikan'ın liderliğindeki kuşlarla birlikte Mutlu Bahçe'yi korumaya ve güzelliğini yeniden inşa etmeye söz verdi.
Birlikte çalışan bu dostlar, Büyülü Orman'da barışı ve sevgiyi yeniden tesis etmek için çaba gösterdiler. Pelikan, Bilge Baykuş ve diğer kuşlar her sabah Mutlu Bahçe'nin kalbine gelerek şarkılar söyledi, dans etti ve bahçenin enerjisini yükseltti.
Zamanla, Büyülü Orman eski canlılığına kavuştu. Çiçeklerin kokusu tekrar yayıldı, ağaçlar eski yeşilliklerine büründü ve kuşların melodileri yeniden yankılandı. Mutlu Bahçe, herkesin ziyaret etmek istediği büyülü bir yer haline geldi.
Pelikan, Büyülü Orman'ın kurtuluşunda kahraman ilan edildi. Kuşlar onu saygıyla anlattı, hikayelerini nesilden nesile aktardılar. Pelikan, dostluğun ve dayanışmanın gücünü kanıtlamıştı. Büyülü Orman'ın koruyucusu olarak her zaman saygı ve sevgiyle anılacaktı.
Ve böylece, Pelikan'ın Mutlu Bahçesi masalı tüm çocuklara anlatıldı. İçindeki değerleri öğreten bu masal, onlara dostluk, yardımseverlik ve doğayı korumanın önemini anlattı. Çocuklar, Pelikan'ın cesaretini ve kararlılığını örnek alarak kendi hayatlarına da yansıtabilirlerdi.
Ve masal biterken, çocukların gözleri parlamış, kalpleri coşmuştu. Onlar da Büyülü Orman'da bir Pelikan gibi mutlu ve yardımsever olmayı dilediler. Pelikan'ın Masalı, her zaman hatırlanacak ve yeni nesillere aktarılan bir hazine oldu.
Pelikan’ın Mutlu Bahçesi Masalı, dostluğun ve doğayı korumanın güzel bir örneğini sunuyor. Çocuklarına bu masalı anlatan bir anne olarak, kalpleri coşan, yardımsever ve mutlu bireyler yetiştirmeyi diliyorum.