Uzak bir köyde, yeşil tepelerin ve çiçeklerle dolu otlakların yer aldığı güzel bir yerde yaşayan küçük ördek yavrusu Kukiş, diğer ördeklerin şenliğine katılmak için sabırsızlanıyordu. Her sene baharın gelişiyle birlikte düzenlenen bu renkli şenlik, tüm ördekleri bir araya getiriyor ve onlara unutulmaz anlar yaşatıyordu. Ancak Kukiş'in bir sorunu vardı: Henüz uçmayı öğrenmemişti.
Kukiş'in annesi, ona kendi hızında büyümesi gerektiğini söyledi. "Acelemiz yok," dedi. "Bir gün sen de kanatlarınla gökyüzünde süzülürsün." Kukiş ise sabırsızdı ve diğer ördek yavrularının havada süzüldüğü o muhteşem anı kaçırmak istemiyordu.
Nihayet o gün gelip çattığında, Kukiş heyecanla diğer ördek yavrularının yanına koştu. Gökyüzünde dans eden renkli balonlar, müzik eşliğindeki oyunlar ve lezzetli yiyeceklerle süslenmiş olan şenlik alanı, onu büyüledi. Ancak içten içe, uçamamasının üzüntüsünü taşıyordu.
Tam o sırada, ormanda yaşayan bir baykuş olan Kehribar'a rastladı. Kehribar, Kukiş'in üzgün olduğunu fark etti ve ona yardım etmek istediğini söyledi. "Eğer bana güvenirsen, uçmanı sağlayacak sihirli bir yol gösterebilirim," dedi.
Kukiş'in gözleri parladı. "Gerçekten mi?" diye heyecanla sordu. "Nasıl yapacağız peki?"
Kehribar, Kukiş'i özel bir eğitime tabi tutacağını anlattı. "Uçmayı öğrenmek için öncelikle cesaretin ve kararlılığın olmalı" dedi. "İnan ki, kanatların seni taşırken hissedeceğin o özgürlük duygusu, tüm çabalarına değecektir."
Kukiş, Kehribar'ın rehberliğiyle her gün antrenman yapmaya başladı. Kanatlarını güçlendirdi, denge yeteneğini geliştirdi ve havadaki akışları hissetmeyi öğrendi. Zaman geçtikçe, Kukiş'in kanatları güçlenmeye başladı ve uçmak için hazır hale geldi.
Bir sabah, güneşin ilk ışıklarıyla birlikte Kukiş, Kehribar'ın yanında uçmaya başladı. Havada süzülmek, rüzgarın tadını çıkarmak ve yükseklerde özgürce dolaşmak inanılmaz bir duyguydu. Kukiş, artık uçabildiği için içindeki büyük sevinci hissediyordu.
Şenlik günü geldiğinde, Kukiş diğer ördek yavrularının yanına gururla uçarak ulaştı. Herkes onun cesaretini ve azmini takdir etti. Şenlik boyunca Kukiş, havada yeteneklerini sergiledi ve diğer ördeklerle birlikte oyunlar oynadı.
Ancak gece çöktüğünde, Kukiş, Kehribar'ın yanına geri dönmek istedi. Ona minnettar olduğunu ve uçmanın kendisine sadece bir yetenek değil, aynı zamanda önemli bir ders olduğunu söyledi. Kehribar ise gülümseyerek Kukiş'e ""Kukiş, senin cesaretin ve azmin, sadece uçmayı değil, hayatta karşılaşacağın her zorluğun üstesinden gelmeni sağlayacaktır," dedi.
Ertesi sabah, Kukiş diğer ördek yavrularıyla birlikte şenliğe geri döndü. Bu sefer, uçmanın getirdiği özgüvenle etrafta dolaştı, yeni arkadaşlar edindi ve oyunlara katıldı. Ördeklerin neşeli cıvıltıları, dans eden renkli balonlar ve lezzetli yiyeceklerle dolu bu eğlence macerasının tadını çıkardı.
Şenlik sona erdiğinde, Kukiş eve döndüğünde annesi onu bekliyordu. Onun başarısını gururla selamladı ve "Seninle gurur duyuyorum, Kukiş," dedi. "Gerçek bir ördek olmanın yanı sıra, içindeki cesaret ve kararlılıkla sen de gerçek bir kahramansın."
Kukiş, o gece mutlu bir şekilde uyudu ve kalbindeki macera ateşi hiç sönmedi. Artık uçabiliyordu, ama bu sadece başlangıçtı. Kukiş'in hayatı boyunca daha pek çok macera ve keşifleri olacaktı. Yeni yerler görecekti, yeni dostluklar kuracak ve kendini daha da geliştirecekti.
Ve böylece, küçük ördek yavrusu Kukiş'in uçma hayali gerçek oldu. Onun hikayesi, cesaretin ve kararlılığın her engelin üstesinden gelmek için gereken gücü sağladığını gösteriyordu. Ördeklerin Şenliği'nde yaşanan bu eğlence macerası, çocukların kalplerindeki hayal gücünü besleyecek ve onlara cesaretin önemini hatırlatacaktı.
Masal anlatıcısı hikayeyi tamamladıktan sonra çocuklar sakin bir şekilde dinlemiş, hayal güçleriyle Kukiş'in başarılarına ortak olmuşlardı. Güzel bir masalın sona ermesiyle birlikte, onların gözlerinde umut parlamaya devam etti ve gelecekte kendi maceralarını yaşama isteğiyle dolup taşmaya başladı.
Çok güzel bir masal, Kukiş’in cesaretini tebrik ediyorum