Bir zamanlar, uzak bir köyde yaşayan bir dede vardı. Bu dedenin tek bir işi vardı: ördekleriyle ilgilenmek. Köy halkı ona "Ördekçi Dede" diye hitap ederdi. Ördekçi Dede'nin en özel ördeği ise Altın Yumurtlayan Ördek'ti.
Altın Yumurtlayan Ördek, sadece dedenin bakımına ihtiyaç duyan nadir bir türdü. Her sabah erken saatlerde, ördeklerini gölete salardı. Diğer ördekler yemek ararken, Altın Yumurtlayan Ördek sessizce dolaşır, güneş ışığında parlayan altın renkli tüylerini sergilerdi.
Köylüler, bu eşsiz ördeğin varlığını duymuşlardı. Onların zihinlerinde, Altın Yumurtlayan Ördekten elde edilecek sonsuz servet hayalleri canlanıyordu. Bir gün, bu haberi alan açgözlü bir tüccar, Ördekçi Dede'yi bulmak için köye geldi. Tüccarın gözleri yanaraktı; o da Altın Yumurtlayan Ördek'ten pay almak istiyordu.
Ancak, Ördekçi Dede bilge bir adamdı. Altın Yumurtlayan Ördek'in değerini biliyor ve onu korumak için elinden geleni yapıyordu. Tüccarın açgözlülüğünü fark eden dede, ona ördeklerini satmak istemediğini söyledi. Tüccar, Altın Yumurtlayan Ördek'ı elde etmek için daha da inatçı hale geldi.
Bir gece, tüccar köyüne gizlice girdi ve Altın Yumurtlayan Ördek'ı kaçırdı. Sabah olduğunda, Ördekçi Dede'nin kalbi kırıktı. En değerli varlığını kaybetmişti. Ama pes etmek yoktu. Dede, ördeğini bulmak için yola çıkmaya karar verdi.
Altın Yumurtlayan Ördek, tüccar tarafından şehre götürülmüştü. Orada, tüccar onu bir kafese kapattı ve halka "muhteşem" ördeği sergilemeye başladı. İnsanlar, bu eşsiz yaratığı görme fırsatını yakalamışlardı, ancak herkes içten içe Ördekçi Dede'ye duydukları özlemi gizliyorlardı.
Bir gün, kafesin yanından geçen küçük bir kız olan Ela, Altın Yumurtlayan Ördek'i fark etti. Gördüğü an, içindeki masalsı bir hissiyatla ördeği seyretmeye başladı. Altın Yumurtlayan Ördek, Ela'nın bakışlarına karşılık verdi; sanki ona yardım istiyordu.
Ela, kalbinin sesini dinleyerek ördeği kurtarmaya karar verdi. Gece yarısı, tüccarın yanına sessizce yaklaştı ve kafesi açtı. Altın Yumurtlayan Ördek, özgürlüğüne kavuşmuştu. Ela ve ördek birlikte kaçarak köye geri döndüler.
Köye döndüklerinde, Ördekçi Dede'nin yüzünde sevinç dolu bir gülümseme belirdi. Altın Yumurtlayan Ördek geri gelmişti! Köylüler, bu mucizevi dönüşe şahit olunca sevinçle coştu. Açgözlü tüccar ise utanca boğulduAltın Yumurtlayan Ördek geri döndüğünde, köyde büyük bir kutlama düzenlendi. Ördekçi Dede'nin özlemle beklediği dostu tekrar yanındaydı. Köylüler, Altın Yumurtlayan Ördek'in hikayesini duymak için etrafında toplandılar.
Dede, ellerini havaya kaldırarak masalsı bir şekilde konuşmaya başladı: "Değerli dostlarım, bu hikaye size içtenlikle anlatılıyor. Altın Yumurtlayan Ördek, açgözlülükle yüzleşti ve sonunda sevgi ve sadakatin gücüyle zafer kazandı."
Ördekçi Dede, köy halkına Altın Yumurtlayan Ördek'in eşsiz özelliklerini anlattı. Her sabah, ördek gölette altın rengi yumurtalar bırakırdı. Bu yumurtalar sadece maddi değeri olan altınların sembolü değildi; aynı zamanda dostluğun, sevginin ve paylaşmanın simgesiydi.
Köylüler, Ördekçi Dede'nin sözlerini dikkatle dinlerken, içlerindeki açgözlülük yerini birbirlerine daha fazla destek olma ve sevgi dolu davranışlara bıraktı. Herkes, Altın Yumurtlayan Ördek'in nimetlerini ortaklaşa paylaşmayı kararlaştırdı.
Köy halkı, Altın Yumurtlayan Ördek'in yumurtalarından elde edilen altınları köyün kalkınması için kullanmaya başladı. Okullar inşa edildi, sağlık hizmetleri geliştirildi ve kültürel etkinlikler düzenlendi. Herkesin hayatı daha iyi bir hale geldi.
Altın Yumurtlayan Ördek, sadece maddi zenginlik getirmedi; aynı zamanda insanların kalplerine de değer katmıştı. Köylüler, dostluklarını güçlendirdiler, birbirlerine yardım etmeyi öğrendiler ve sevgiyi paylaşmanın önemini keşfettiler.
Ördekçi Dede'nin masal anlatması tamamlandığında, çocuklar gözlerinden parıltılar saçarak hikayenin içine dalmışlardı. Onlar da Altın Yumurtlayan Ördek'in büyülü dünyasına katılmışlardı. Masal bittiğinde, her biri evlerine döndü ama kalplerinde hikayenin büyüsü ve dersleriyle yanıp tutuştular.
Ve böylece Altın Yumurtlayan Ördek'un hikayesi, Ördekçi Dede'nin sesinden nesilden nesile aktarıldı. Köy halkı bu olağanüstü ördeğin hatırasını yaşattı ve insanlar arasında sevgi, dostluk ve cömertlik tohumları ekildi.
Altın Yumurtlayan Ördek, her daim kalplerde yaşayacak ve insanlara hatırlatacaktı ki en değerli hazine, maddi zenginliklerden daha derinde, sevgi dolu bir kalptir. Ve bu masalın sonunda, herkes şunu anladı: Gerçek servet, içimizdeki iyilik ve sevgiyle parlar.
Bu masal, içimizdeki sevgi ve dostluğun en büyük servet olduğunu anlatıyor. ️