Geceleri Uçan Süpürgeli Cadı Masalı

Geceleri Uçan Süpürgeli Cadı Masalı: Bir zamanlar, uzak bir köyde yaşayan küçük bir kız çocuğu vardı. Adı Ela’ydı ve cadılara olan ilgisiyle biliniyordu. Gökyüzünde uçan süpürgelerin ve büyülü iksirlerin gizemine kapılmıştı. Gün boyunca hayali maceralar kurar, geceleyin yıldızların altında ayakları yerden kesilerek uçmayı hayal ederdi.

Ela’nın en yakın arkadaşı ise Dondurma Baba idi. Dondurma Baba, köy meydanında her gün lezzetli dondurmalarını satardı. Birlikte vakit geçirmekten büyük zevk alırlardı. Bir akşam, Ela Dondurma Babanın dükkanına koştu ve heyecanla söze başladı:

“Dondurma Baba, bugün cadılar hakkında bir masal anlatır mısın? Onların nasıl uçabildiklerini merak ediyorum.”

Dondurma Baba gülümseyerek Ela’nın yanına oturdu ve dedi ki:

“Evet, küçük Ela, bir zamanlar bu topraklarda geceleri uçan süpürgeli cadılar yaşarmış. Hadi, sana o masalı anlatayım.”

Bir zamanlar, derin bir ormanda Ülfet adında bir cadı yaşarmış. Ülfet, geceleyin ay ışığında uçmaya bayılırmış. Ona göre, süpürge havalanmanın sırrını taşıyan büyülü bir araçmış. Cadılar, süpürgelere bindiklerinde, düşlerine ulaşmak için sihirli iksirler kullanırlarmış.

Bir gece, Ülfet ormanda sevgi dolu bir periyle karşılaşmış. Peri, cadının kalbini güzel bir şekilde dokunmuş ve ona şöyle demiş:

“Ülfet, senin içindeki iyilik dolu ruhu hissettim. Sana özel bir hediye vermek istiyorum. Bu hediyeyi alıp, insanlara yardım etmek için kullanmanı istiyorum.”

Ülfet gizlice mutluluktan parlayan gözlerle periyi izlemiş. Peri elinden küçük bir şişe çıkardı ve kadına uzattı. İçinde parlak bir sıvı olan şişe, sihirli iksirdi. Cadı Ülfet, bu sihirli iksiri süpürgesine damlatarak daha yükseklere uçmaya başladı.

Artık Ülfet, köyleri ve kasabaları ziyaret ederek insanlara yardım eder olmuştu. Bir gecede hastalıkları iyileştirir, açları doyurur ve yalnız olanlara arkadaşlık ederdi. Herkes ona minnettarlıkla “İyi Kalpli Cadı” derdi.

Ela, bu masalı dinlerken büyülendi ve “Ben de cadı olup uçmak isterim!” dedi. Dondurma Baba gülerek Ela’nın elini sıktı ve şöyle dedi:

“Evet, Ela, belki bir gün sen de bir cadı olursun. Senin içindeki cesaret ve sevgi her şeyi mümkün kılabilir.”

Ela’nın gözleri parladı ve o gece yıldızların altında, Dondurma Baba’nın yanında uyumadan önce uçan süpürgeli cadılar hakkında daha fazla hayaller kurdu.

Ve böylece, Ela’nın kalbindeki macera dolu düşler devam etti. Belki bir gün, onun da süpürgeyle yolculuk eden bir cadı olduğunu görebiliriz. Çünkü gerçek cesaret, içimizde saklı olan hayallere inandığımızdave onları gerçekleştirmek için gereken adımları atmaktır. Ela, büyüdükçe hayallerine ulaşmak için çalışmaya başladı. Cadılıkla ilgili kitaplar okudu, sihirli iksirlerin formüllerini öğrendi ve süpürge üzerinde denemeler yaparak uçmayı öğrendi.

Bir gün, Ela’nın 12. doğum günü yaklaşmıştı. Dondurma Baba, onun isteklerini bildiği için bir sürpriz yapmaya karar verdi. O gece, köy meydanında büyük bir kutlama düzenlendi. Renkli fenerler asıldı, müzik çalındı ve herkes dans ederek eğlendi.

Ela, doğum günü partisinde en sevdiği dondurmasını yiyerek mutluluk içindeydi. Birden Dondurma Baba sahneye çıktı ve mikrofonu eline aldı. Ela’ya dönerek, “Sevgili Ela, bugün senin büyülü bir hediye almanın zamanı geldi” dedi.

Dondurma Baba’nın arkasından gelen bir grup cadı, Ela’nın etrafını sardı. Her biri elinde birer süpürge tutuyordu. Büyülü kıyafetleri ve renkli pelerinleriyle göz kamaştırıyorlardı.

Dondurma Baba, Ela’ya yaklaşarak sözlerine devam etti: “Ela, senin kalbindeki cesaret ve sevgi, büyülü bir cadı olmayı hak ediyor. İşte sana özel bir uçma süpürgesi.”

Ela’nın gözleri büyüklükten ışıldadı. Hiç beklemediği bu hediye karşısında ne diyeceğini bilemedi. Heyecan dolu bir şekilde süpürgeyi aldı ve üzerine binmek için hazırlandı.

Cadılar Ela’ya yardım etmek için yanındaydı. Süpürgelerinin üzerine bindiler ve yavaşça havalandılar. Ela, ilk defa gökyüzünde uçuyordu. Rüzgar saçlarını okşarken, yıldızların parıltısı ona yol gösteriyordu.

Birlikte, köyün üzerinde süzülerek geceye doğru ilerlediler. Aşağıda köy evleri küçücük görünüyordu. Ela, insanların mutlu olduğu bir dünya yaratma hayalini kurdu. Cadılar da ona katılarak sihirli iksirlerle evlere iyilikler saçtılar, hastalıkları iyileştirdiler ve gülen yüzler bıraktılar.

Ela’nın cesareti ve sevgisi, onu harika bir cadı haline getirmişti. Artık o, İyi Kalpli Cadı olarak anılıyordu. Yıllar geçtikçe, Ela’nın hikayesi tüm köye yayıldı ve bir masal olarak aktarıldı. Çocuklar, Ela’nın maceralarını dinlerken hayaller kurduklarında umutla doluyorlardı.

Geceleri Uçan Süpürgeli Cadı Masalı böylece devam etti. Ela ve diğer cadılar, sevgiyle dolu kalpleriyle insanlara yardım etmeye devam ettiler. Ve her gece, yıldızlar altında gökyüzünde dans eden süpürgeli cadıların gizemli izleri görülürdü.

Ela’nın hikayesi tüm çocuklara cesaret verdi, hayallerinin peşinden gitmeleri için ilham oldu. Onlar da kendi büyülü dünyalarını keşfetmek için cesaretlendiler ve bir gün belki, Geceleri Uçan Süpürgeli Cadılar arasına katılacaklarına karar verdiler.