Fındık Faresi ile Çekirge Masalı

Fındık Faresi ile Çekirge Masalı: Bir zamanlar, yeşil tepelerin eteklerinde, neşeli bir ormanda Fındık Faresi ve Çekirge yaşarmış. Bu ikili, birbirlerinin en iyi dostlarıydı ve her gün maceralara atılırlardı.

Fındık Faresi, ince kahverengi tüyleri ve parlak siyah gözleriyle çok sevimli bir hayvandı. Ormanda yaşarken fındıkların kokusunu alan Fındık Faresi, onları toplamaya bayılırdı. Fındık Faresi’nin en büyük hayali, herkesle paylaşabileceği bir fındık bahçesine sahip olmaktı. Her sabah erkenden kalkar, işe başlardı: topladığı fındıkları hesaplamak, onları güzelce yıkamak ve sonra da hepsini harika lezzette fındık ezmesine dönüştürmek için uğraşırdı.

Çekirge ise neşeli ve enerjik bir hayvandı. Yeşilimsi vücudu ve uzun bacaklarıyla hızlı bir şekilde hoplayarak ilerlerdi. Çekirge her zaman hareket halinde olmayı severdi. O da Fındık Faresi gibi bir hayali vardı: dans edebileceği ve şarkı söyleyebileceği büyük bir konser salonuna sahip olmak istiyordu. Ne yazık ki, her seferinde bir yerlere zıplayarak kaçan Çekirge, müzik notası okumayı öğrenmekte zorlanıyordu.

Bir gün, Fındık Faresi ve Çekirge ormanın derinliklerinde dolaşırken, büyülü bir ağaç keşfettiler. Bu ağacın yaprakları pırıl pırıldı ve melodik bir şarkı söylüyordu. Merakla yaklaştıklarında, ağacın üzerinde küçük bir not buldular: “Kendiniz için dilek tutun.”

Fındık Faresi ve Çekirge, heyecanla birbirlerine bakarak ne dileyeceklerini düşündüler. Sonunda Fındık Faresi, “Benim hayalim gerçek olursa, herkesle harika fındık ezmesimi paylaşabilir ve herkesin mutlu olmasını sağlayabilirim” dedi.

Çekirge ise gülerek, “Ben de dans edebileceğim ve şarkı söyleyebileceğim bir konser salonuna sahip olmak istiyorum!” diye ekledi.

İkili dileklerini tuttu ve aniden büyülü ağaç parladı. Dilekleri kabul olmuştu!

Ertesi sabah, Fındık Faresi bahçesine gidip topladığı fındıkları hemen yıkamaya başladı. İnanılmaz bir hızla çalışırken, Çekirge de konser salonunu inşa etmek için sevinçle etrafı dolaşıyordu. Her ikisi de hayallerinin gerçek olacağı için sabırsızlanıyordu.

Birkaç hafta sonra, Fındık Faresi’nin fındık ezmesi tüm ormanda ün saldı. Herkes, Fındık Faresi’nin bahçesine gelmeye başladı ve onun lezzetli fındık ezmesini tatmak istiyordu. Fındık Faresi, herkese gülümseyerek fındık ezmesini ikram ederken, Çekirge de konser salonunu açtı. Ormanın dört bir yanından hayvanlar, Çekirge’nin şarkılarıyla coşup dans etmek için salona akın etti.

Ancak, zamanla Fındık Faresi ve Çekirge’nin başına beklenmedik bir sorun geldi. Fındık bahçesi o kadar büyüdü ki, tek başına Fındık Faresi’nin toplayabileceği kadar fındıkFındık Faresi, tüm sevimli fındıkları toplamak için ormanda günlerce koşuşturdu, ama yine de hepsini yetiştirmekte zorlanıyordu. Üstelik, bahçesinde çalışırken bazen çalılıkların içinden garip sesler duyuyordu. Meraklı bir şekilde yaklaştığında, fındıklarını çalan bir grup tilkiyle karşılaştı.

Fındık Faresi çok üzüldü ve bu sorunu nasıl çözeceğini düşünmeye başladı. Çekirge ise konser salonunda büyük bir kalabalığı ağırlarken, Fındık Faresi’nin endişelerini hissetti. Hemen yanına giderek onu teselli etti ve yardım teklif etti.

Güçlerini birleştiren ikili, fındık bahçesini tilkilerden korumak için planlar yapmaya başladı. Önce, bahçenin etrafına dikenli çitler ördüler. Sonra, gece bekçisi olarak baykuşları görevlendirdiler. Ayrıca, tilkilerin korktuğu ve kaçtığı lalelerin kokusunu bahçenin her köşesine yaydılar.

Bu önlemler sayesinde, tilkiler artık fındık bahçesine yaklaşamaz oldu. Fındık Faresi, rahat bir nefes alarak çabalarının meyvesini topladı. Artık daha fazla fındık toplayabiliyor ve herkesle paylaşabiliyordu.

Ancak Çekirge, konser salonunda başka bir sorunla karşılaştı. Ormana yayılan müzik sesleri, kötü kalpli bir kurtun dikkatini çekti. Kurt, Çekirge’nin salonunu ele geçirmeye ve tüm hayvanları korkutmaya karar verdi. Sahte bir plan yaparak, salona gizlice girdi ve bazı enstrümanları sakladı.

Ertesi gün, hayvanlar konser salonuna geldiklerinde hiçbir müzik aleti bulamadılar. Üzgün ve hayal kırıklığına uğramışlardı. Çekirge büyük bir üzüntüyle sağa sola koşuşturdu, ama enstrümanlarının nerede olduğunu bulamadı.

Fakat Fındık Faresi, arkadaşını yalnız bırakmadı. İçlerindeki cesareti ortaya çıkararak, kurtun izini sürdü. Sonunda kurdun saklandığı mağarayı buldu ve sessizce içeri girdi. Mağaranın derinliklerinde, enstrümanların hepsini buldu.

Fındık Faresi, enstrümanları alarak hızla konser salonuna geri döndü. Çekirge, hayal kırıklığıyla dolu kalabalığın önünde üzgün bir şekilde duruyordu. Fakat birdenbire Fındık Faresi’nin ellerindeki enstrümanları gördüğünde, sevincinden ayağa fırladı.

Çekirge konser salonunda her zamankinden daha büyük bir enerjiyle şarkı söylemeye ve dans etmeye başladı. Hayvanlar coşkuyla eşlik ederken, kurt dışarıda mağarasından çıkmaya cesaret edemedi. Çekirge ve Fındık Faresi bir kez daha birlikte çalışarak, kurtu ormandan uzaklaştırdılar.

Artık Fındık Faresi’nin bahçesi ve Çekirge’nin konser salonu herkesin mutluluğuna hizmet ediyordu. İkilinin dayanışması, dostluğun gücünü ve zorlukların üstesinden gelmenin önemini gösterdi.