Bir zamanlar, yeşil bir ormanda Egoist Fare ve Yardımsever Fare adında iki fare yaşarmış. Bu iki fare ne zaman karşılaşsalar sürekli tartışırlar ve birbirlerine yardım etmek yerine kendi çıkarlarını düşünürlermiş.
Egoist Fare, gözleri sadece kendisini doyurmakla doluymuş. Her gün yiyecek aramak için ormanda dolaşırmış. Kendi açlığını düşündüğünden, başkalarına yardım etmek hiç aklına gelmezmiş. Yardımsever Fare ise tam tersiydi. Diğer hayvanlara yardım etmek için sürekli uğraşır, onların ihtiyaçlarını karşılamaya çalışırmış.
Bir gün, Egoist Fare yine yiyecek ararken bir tuzakla karşılaşmış. Tuzak onun ayağına takılmış ve fare acı içinde kıvranmaya başlamış. Tam o sırada, Yardımsever Fare onu görmüş ve hemen koşarak yanına gelmiş. Yardımsever Fare, Egoist Farenin yardımına koşmuş olmasına rağmen Egoist Fare, ona aldırış etmemiş ve sadece kendi acısına odaklanmış.
Yardımsever Fare, biraz zorlanarak da olsa tuzaktaki kapanı açmayı başarmış ve Egoist Fare'nin ayağını kurtarmış. Egoist Fare, kendiyle ilgilenen Yardımsever Fare'ye minnettarlık göstermek bir yana ona küstahça konuşmuş:
"Ne yapmaya çalışıyorsun? Kendi işime karışma. Zaten senin yardımına ihtiyacım yoktu!"
Yardımsever Fare, üzgün bir şekilde başını öne eğmiş, ancak vazgeçmemiş ve Egoist Fare'ye şöyle demiş:
"Egoist Fare, insanın gerçek değeri, başkalarına yardım edebilme yeteneğindedir. Ben sadece yardım etmek istedim, ama senin seçimin tabii ki sana kalmış."
Egoist Fare, Yardımsever Fare'nin sözleri üzerine düşünmeye başlamış. İçindeki bencilliği bir nebze olsun sorgulamış. Günler geçtikçe, Egoist Fare'nin kalbindeki buzlar erimeye başlamış ve yavaşça Yardımsever Fare'nin ne kadar büyük bir iyilik yaptığını anlamış.
Bir gün, ormanda büyük bir yangın çıkmış. Alevler hızla yayılırken tüm hayvanları tehdit etmeye başlamış. Panik içinde olan hayvanlar kaçmaya çalışırken, Yardımsever Fare harekete geçmiş. Diğer hayvanlar için bir tahliye planı yapmış ve onlara güvenli bir yer göstermiş.
Egoist Fare ise yangının ortasında kendi çıkarlarını düşünerek panik içinde koşuşturuyormuş. Ama birdenbire aklına Yardımsever Fare'nin söylediği sözler gelmiş. Egoist Fare, kendi bencilliğini bir kenara bırakmaya karar vermiş ve yangından kaçmak yerine diğer hayvanlara yardım etmeye başlamış.
Egoist Fare, Yardımsever Fare'ye katılarak hayvanları güvenli bir yere yönlendirmiş. Birlikte çalışarak tüm hayvanların yangından sağ salim kurtulmasını sağlamışlar. Ormanda büyük bir sevinç yaşanmış ve Egoist Fare, kalbinin içindeki iyilik ateşini bulmuş.
Bu olaydan sonra, Egoist Fare ve Yardımsever Fare en iyi dost olmuşlar. İkisi birlikte ormanda bir okul kurarak diğer hayvanlara nasıl yardım ederek iyi bir toplum oluşturabileceklerini anlamışlar. Okulda, diğer hayvanlara yardım etmek, paylaşmak ve birlikte çalışmanın önemi üzerine dersler vermişler.
Egoist Fare, artık kendi çıkarlarından çok başkalarının mutluluğunu düşünmeye başlamış. Yiyecek toplarken fazlasını diğer hayvanlarla paylaşır, onların ihtiyaçlarını gözetir ve her zaman yardıma hazır olurmuş. Yardımsever Fare ise Egoist Fare'nin değişiminden büyük bir memnuniyet duymuş ve onu övgüyle karşılamış.
Ormanda yaşayan diğer hayvanlar da Egoist Fare'nin değişimini gözlemlemişler ve ondan ilham almışlar. Onların da kalplerindeki bencillik erimiş ve birbirlerine destek olmayı öğrenmişler. Artık ormanda dayanışma ve sevgi dolu bir atmosfer hakim olmuş.
Egoist Fare ve Yardımsever Fare, ormanda yaşayan tüm hayvanların arasında saygı duyulan liderler haline gelmişler. Herkes onları örnek alıyor ve onların yolunda yürüyorlarmış. İçtenlikle yapılan iyiliklerin ne kadar değerli olduğunu görmüşler ve bu felsefeyi tüm ormana yaymışlar.
Bir gün, Egoist Fare ve Yardımsever Fare, ormanda gezerken karşılarına yaşlı ve hasta bir kuş çıkmış. Kuş, uçamayacak durumdaymış ve yardıma ihtiyacı varmış. Egoist Fare hemen yardım etme isteği duymuş ve Yardımsever Fare'nin de desteğiyle kuşa bakmak için ellerinden geleni yapmışlar.
Uzun bir süre boyunca, Egoist Fare ve Yardımsever Fare, kuşa şefkatle bakmışlar. Onun yaralarını iyileştirmiş, beslemiş ve ona moral vermişler. Zamanla, kuş yeniden güçlenmiş ve yeniden uçabilecek hale gelmiş. Kuş, Egoist Fare ve Yardımsever Fare'ye teşekkür ederek ormanın derinliklerine doğru uçup gitmiş.
Egoist Fare ve Yardımsever Fare, bu deneyimden sonra daha da büyümüş ve olgunlaşmışlar. İyilik yapmanın ve başkalarına destek olmanın ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anlamışlar. Her fırsatta diğer hayvanlara yardım elini uzatmışlar ve ormanda sevgi dolu bir toplumun temellerini atmışlar.
Ve böylece, Egoist Fare ve Yardımsever Fare'nin masalı, ormanda yaşayan her hayvana yardım etmek için motive olan yeni nesillere ilham kaynağı olmuş. İyilik ve sevgi, ormanın kalbinde sonsuza kadar yaşamış ve tüm hayvanların mutluluğunu sürdürmüş.
Güzel bir masal ve anlam dolu ️