Bir zamanlar, uzak bir köyde yaşayan sevimli bir çocuk varmış. Adı Ali'ydi ve bahçeleri çok seviyordu. Ali'nin evinin yanında büyülü bir bahçe vardı. Bu bahçede farklı türden bitkiler yetişirdi. Gül ağaçları, rengarenk çiçekler ve meyve veren ağaçlarla doluydu.
Ali her sabah erkenden uyanır, bahçeye gidip bitkilerle ilgilenirdi. Elindeki küçük sulama kabıyla bitkilere su verir, onlara sevgiyle dokunurdu. Bahçede çalışmak, Ali'ye huzur verirdi. Ancak bir gün, Ali'nin komşusu olan Kötü Cadı'nın kıskançlık dolu gözleri bahçeyi keşfetti.
Kötü Cadı, Ali'nin güzel bahçesini gördüğünde öfkelendi. O da bahçesi olsun istedi. Ancak cadının sihirli gücü sadece kötülüklere yetiyordu. Bir plan yaparak Ali'nin bahçesini ele geçirmeye karar verdi.
Bir gece, cadı bahçeye daldı ve bitkilere zarar verdi. Güllerin yapraklarını soldurdu, çiçekleri koparıp attı, ağaçların dallarını kırdı. Tüm bahçe solgun bir hal aldı. Sabah uyandığında, Ali dehşete düştü. Gözleri dolu dolu yaşlarla, bahçesinin hâline üzüldü.
Ancak Ali pes etmek istemiyordu. Bahçesini geri kazanmak için bir yol bulmalıydı. Derin düşüncelere daldı ve aniden aklına parlak bir fikir geldi. Masal kitaplarından öğrendiği "Büyülü Tohum" hikayesi aklına gelmişti.
Ali, büyülü tohumların bahçedeki bitkileri güçlendirebileceğini hatırladı. Hemen köylü dostlarına dönerek, onlardan yardım istedi. Köylüler, kendi bahçelerinden topladıkları en sağlıklı tohumları Ali'ye verdi.
Ali, büyülü tohumlarla yeniden bahçeyi canlandırmaya başladı. Toprakları sürdü, tohumları ekerek su verdi. Her gün, büyülü tohumlara sevgiyle baktı. Sabırla bekledi ve sonunda minik filizler yavaşça yeryüzüne çıkmaya başladı.
Kötü Cadı, bahçenin tekrar canlandığını görünce şaşırdı. Onu engellemek için daha fazla kötülük yapmaya karar verdi. Bir gece, bahçede büyü yaptı ve bitkileri cadılarla kapladı. Artık bahçe korkunç bir yer haline gelmişti.
Ancak Ali, umutsuzluğa kapılmadı. Yine köylü dostlarından yardım istedi ve onlar da birlikte büyülü bitki avına çıktılar. Cadının büyülediği bitkileri bulmak için dikkatlice bahçede dolaştılar. Büyülü bitkilere su serptiler ve onlara sevgiyle dokundular. Büyü bozuldu ve cadının sihrinin etkisi kayboldu.
Ali'nin çalışkanlığı ve sevgisi sayesinde bahçe yeniden eski haline döndü. Güller tekrar renklendi, çiçekler açtı, meyveler dolgunlaştı. Bahçe, komşular arasında o kadar ünlü oldu ki herkes onu ziyaret etmek istedi.
Ali, bahçedeki başarısını Kötü Cadı'ya geleneksel bir hikAli, bahçedeki başarısını Kötü Cadı'ya geleneksel bir hikaye anlatma yoluyla göstermeye karar verdi. Cadıyı hikayesiyle etkilemek için bahçede bir masal anlatma şöleni düzenlemeye karar verdi.
Bahçenin ortasına büyük bir şamdan yerleştirildi ve etrafına insanlar toplanmaya başladı. Çocuklar merakla Ali'nin masalını dinlemek için sıraya girdiler. Ali, masal anlatıcısı gibi yüksek sesle konuşarak masalına başladı:
"Bir zamanlar, uzak bir köyde, güzel bir bahçe vardı. Bu bahçede neşeli çiçekler açar, ağaçlar meyve verir ve yapraklar dans ederdi. Ancak bir gün, kötü kalpli bir cadı, bahçeyi kıskanarak ona kötülük yapmak istedi."
Çocuklar dikkat kesilmişti. Gözleri pırıl pırıl parladı ve masalın heyecan dolu kısmını beklediler. Ali devam etti:
"Cadı, sihirli gücünü kullanarak bahçeyi solgun ve ölü bir hale getirdi. Güllerin renkleri soldu, çiçeklerin kokusu kayboldu ve ağaçların dalları kurudu. Bahçe, üzüntü içinde kıvranıyordu."
Çocukların yüzlerinde endişe belirtileri vardı. Ancak Ali'nin masalı bir dönüm noktasına ulaştığında, umut dolu bir gülümsemeyle devam etti:
"Ancak bahçenin küçük bir dostu vardı. Adı Ali'ydi. Ali, bahçeyi çok seviyordu ve onunla ilgilenmek için elinden geleni yapıyordu. Bir gün, Ali, büyülü tohumları kullanarak bahçeyi eski güzelliğine kavuşturmayı başardı."
Çocuklar merakla gözlerini Ali'ye diktiler. Onun sözlerini daha fazla duymak istiyorlardı. Ali gizemli bir şekilde devam etti:
"Ali ve dostları, bahçede cadının büyüsünü bozmak için bir araya geldiler. Büyülü bitkilerle dolu bir maceraya atıldılar. Sık sık karşılaştıkları engellere rağmen, cesaretleri hiç tükenmedi. Sonunda, cadının kötülüğünü geri püskürttüler ve bahçe yeniden eski haline döndü."
Çocukların yüzlerinde sevinç yayıldı. Ali'nin masalı onları coşku içinde bıraktı. Ali, hikayesini sonlandırdı:
"Ve işte çocuklar, bu hikaye, Bahçede Çalışkanlık Masalıdır. Onun özünde, çalışkanlık, sevgi ve dayanışma gücünün yattığını gördük. Siz de hayatınızda daima çalışkan olun, sevginizi yayın ve dostlarınıza destek olun. Böylece her zorluğun üstesinden gelebilir ve güzellikleri yeniden canlandırabilirsiniz."
Çocuklar alkışladı ve Ali'ye minnettarlıkla bakarak bahçeden ayrıldılar. Bahçenin etrafında oluşan büyülü atmosfer, köylülerin kalplerindeki çalışkanlık ve sevgi tohumlarıyla birleşti ve uzun süreler boyunca bahçede sürdü.
Ali'nin hikayesi, çocuklar arasında dilden dile dolaştı. Bahçede çalışkanlık ve sevgi, herkesin yaşamına yeni bir anlam katarken, Kötü Cadı ise yenilgiyi kabul ederek köt
Ali’nin çalışkanlığı ve sevgisi ile bahçe yeniden canlandı. Güzel bir hikaye, umut ve dayanışma dolu. Bravo Ali