Allah’a Güvenmek Masalı

Bir zamanlar uzak bir ülkede, mutlu ve huzurlu bir köyde yaşayan bir çocuk varmış. Adı Aliymiş. Ali, herkes tarafından sevilen dürüst ve yardımsever bir çocuktu. Köydeki herkes onunla gurur duyardı.

Bir gün, köylerine sert bir kış bastırmış. Buz gibi soğuklar, kar fırtınaları ve dondurucu rüzgarlar tüm köyü etkisi altına almıştı. İnsanlar evlerine kapanmış, ateşin başına geçip ısınmaya çalışıyorlardı. Ancak bu durum köydekileri endişelendiriyordu, çünkü yiyecek stokları azalmıştı.

Ali, köydekilere yardım etmek için bir plan yapmaya karar verdi. Bir gece rüyasında, büyük bir dağın tepesinde, sihirli bir kaynak olduğunu gördü. Bu kaynağın Allah'ın güvenilir ve sonsuz lütuf kaynağı olduğuna inandı. Ali, içindeki cesareti topladı ve ertesi sabah erkenden yola çıktı.

Yolculuk zorlu ve tehlikeliydi. Ali, karlı ormanlardan geçerken, vahşi hayvanlarla karşılaştı, buzlu nehirleri aşarken düşmekten korktu, ancak o hiçbir zaman umudunu kaybetmedi. Çünkü kalbinde, Allah'a güvenmekle ilgili bir inanç vardı.

Sonunda, Ali dağın tepesine ulaştı. Sihirli kaynağı bulduğunda gözleri parladı. Kaynak, ışıl ışıl parlayan kristal berraklığında bir suydu. Ali, ellerini kaynağın üzerine koydu ve içtenlikle Allah'tan yardım diledi.

Derin bir sessizlikten sonra, kaynaktan gelen bir ses duyuldu: "Ali, seni buraya Allah gönderdi. İçindeki iyilik ve güven, sana yardım etmeme sebep oldu. Şimdi, dile benden ne dilersen."

Ali, köyündeki herkesin karnını doyurmak için yiyecek istedi. Anında, kaynaktan altın renkli sepetler yükseldi ve içinde enfes yiyeceklerle dolu olduklarını gördü. Ali sepetleri alıp teşekkür ederek geri döndü.

Köye ulaştığında, insanlar şaşkınlık içinde sepetleri görünce sevinçle çığlık attılar. Hepsi bir araya gelip yiyecekleri paylaştılar ve Ali'ye minnettarlıkla sarıldılar. Artık herkesin karnı doyacaktı ve kışı güvende geçirebileceklerdi.

Ali, başarısını Allah'a olan güvenine bağladı. Köydekilere bu mucizevi olayı anlattı ve onlara Allah'a güvenmenin önemini vurguladı. O günden sonra, köydeki herkes birbirine daha çok yardım etmeye ve Allah'a olan güvenlerini korumaya söz verdi.

Ali'nin hikayesi tüm köye yayıldı ve başka köylere de ilham oldu. Böylece, bu masal sonsuz bir döngüye dönüştü ve insanlar arasında iyilik, dürüstlük ve Allah'a güveni yaydı.

Ve işte çocuklar, "Allah'a Güvenmek Masalı" böylelikle sona erdi. Bu masal bize, içimizdeki gücün ve inancın bizi nelerin beklediğini gösterdiği gerçeğini hatırlatıyor. Her zaman doğruyu seçmeli, iyi niyetli olmalı ve Allah'a olan güvenimizi hiç kaybetmemeliyiz.Ali'nin hikayesi tüm köye ulaştı ve insanlar arasında büyük bir heyecan yarattı. Birçok köy sakininin kalplerinde Ali'ye olan hayranlık arttı ve onun gibi olmayı dilediler.

Bir sabah, Ali uyanırken köyün etrafını güzel seslerle çalan kuşların şarkıları ile dolu hissetti. Camdan dışarıya baktığında, gökyüzünde görkemli bir gökkuşağı belirdi. Ali, bu olağanüstü manzarayı Allah'ın ona bir işaret olarak gönderdiğini düşündü.

Heyecanla köy meydanına koştu ve insanlara, "Rüyamda gördüğüm kaynaktan aldığım yiyeceklerin ardından başka mucizeler de yaşadım! Gökyüzünde bir gökkuşağı belirdi, bu kesinlikle Allah'ın bize olan sevgisini ve lütfunu gösteriyor!" diye bağırdı.

Köy halkı, Ali'nin sözleriyle birlikte gökkuşağını hayretle izledi. Herkes içtenlikle dua etti ve Allah'a minnettarlıklarını sundu. O andan itibaren, köydeki herkes güvenlerini daha da perçinlemişti.

Ancak, köyün yakınında bir kurt yaşamaktaymış. Bu kurt, köyün sürüsünü avlamak için bir fırsat bekliyordu. Gökkuşağını gören kurt da heyecanlandı ve kendi planlarını yapmaya başladı.

Bir gün, Ali ormanda gezinirken birdenbire kurtun karşısına çıktı. Kurt, kurnaz bir şekilde ona yaklaşıp, "Ey Ali, sen bu mucizeleri Allah'ın sevgisiyle gerçekleştiriyorsun. Bana nasıl yardım edebilirim?" dedi.

Ali, doğruluktan şaşmadan, "Eğer gerçekten Allah'ın sevgisini hissediyorsan, köye hiç zarar vermeden yaşamına devam et" şeklinde yanıt verdi.

Kurt, Ali'nin bu dürüst cevabından etkilenerek söz verdi ve köyden uzaklaştı. Ali, güvendiği Allah'ın korumasının kendisine yardım edeceğine inandığı için korkusuzca hareket etti.

Ancak günler geçtikçe, kurt köy sürüsünü avlamaktan vazgeçmedi. İnsanların endişesi artmaya başladı ve Ali'ye olan güvenleri sarsıldı. Ali ise hala umudunu kaybetmedi ve dualarında Allah'tan yardım diledi.

Bir gece, yıldızlarla süslü gökyüzünde parlayan bir ışık huzmesi belirdi. Işık, yolunu köye yönlendiren bir rehber gibi parladı. Ali, bu işaretin Allah'ın bir lütfu olduğunu anladı ve hemen peşinden gitti.

Işığın sizi götürdüğü yere vardığında, karşısında büyülü bir ağaç olduğunu gördü. Ağacın dallarından biri, köyün kurtla ilgili sorununu çözeceğini söyledi. Ali, ağacın öğütlerine kulak verdi ve planını uygulamaya başladı.

Ertesi sabah, Ali köy halkını topladı ve onlara şunları söyledi: "Kurt bize zarar vermek istemiyor, ancak doğal içgüdülerinden dolayı sürümüze saldırıyor. Onunla anlaşma yapmalıyız."

İnsanlar şaşkınlıkla Ali'ye baktılar, ama ona güvendikleri için dinlemeye karar verdiler. Ali