Üç Küçük Maymuş Masalı

Üç Küçük Maymuş Masalı: Bir zamanlar, yeşil yapraklı ağaçların ve tatlı meyvelerin bol olduğu bir ormanda, üç küçük maymuş yaşarmış. Adları Cibik, Pıtırcık ve Şenşibikmiş. Bu üç maymuş, ormanda birlikte oyun oynamayı, meyve toplamayı ve maceralara atılmayı çok severlermiş.

Bir gün, ormanda dolaşırken gizemli bir ses duydular. “Hey, hey! Siz üç maymuştan başkası duyabilir mi?” diye sormuş ses. Maymuşlar şaşırmış, birbirlerine bakmış ve sonra cesurca cevap vermişler: “Evet, biz duyabiliyoruz! Kim bu konuşan?”

Ses, ağacın tepesinden gelmiş. Ormanın en eski ağacı olan Büyük Meşe’nin dalında oturan bir baykuşmuş. Baykuşun adı Eşkıya’dymış. Eşkıya, meraklı maymuşlara bir sır vermek istiyormuş. “Kulede, büyülü bir taş var” demiş. “Bu taş, dilekleri gerçekleştirme gücüne sahip.”

Maymuşlar heyecanlanmışlar ve hemen Kule’yi bulmaya karar vermişler. Yol boyunca, zorlu engellerle karşılaşsalar da, birlikte çalışarak hepsini aşmayı başarmışlar. Sonunda, gizemli Kule’ye ulaşmışlar.

Kulenin kapısını çalar çalmaz, karşılarına çıkan Kule Bekçisi’yle karşılaşmışlar. “Dilekleriniz için buraya geldiğinizi biliyorum” demiş Bekçi. “Ancak, bu taşın gücü tehlikeli olabilir. Dikkatli düşünün.”

Maymuşlar şaşkınca birbirlerine bakmış ve sonra birleşmiş bir sesle cevap vermişler: “Biz, dileklerimizi gerçekleştirecek kadar olgunuz. Bu macerayı atlatacağız.”

Bekçi, onlara taşı kullanma kılavuzunu vermiş ve içeriye girmelerine izin vermiş. Kulenin en üst katında, büyülü taşın bulunduğu odada durdular. Taş, pırıl pırıl parlıyordu ve üzerinde küçük harfler yazıyordu: “Yalnızca kalbinizin en saf dileği kabul edilir.”

Cibik, Pıtırcık ve Şenşibik sırayla dileklerini sıralamaya başladılar. İlk olarak Cibik dileğini söyledi: “Dünyanın dört bir yanında barış olsun.” Taş parladı, Cibik’in dileği gerçekleşti.

Pıtırcık, ikinci sırada dileğini söyledi: “Herkesin yüzünde gülümseme olsun.” Taş tekrar parladı ve etrafındaki herkes gülmeye başladı.

Son olarak Şenşibik dileğini söyledi: “Ormanda daha fazla yeşillik olsun.” Bu kez taş, ormanın dört bir yanında yeni bitkilerin filizlenmeye başlamasına sebep oldu.

Maymuşlar, büyülü taşın gücünü gördükçe mutlu olmuşlar. Ancak, dikkatlerini çeken bir şey olmuş. Taşın üzerindeki harfler, “Kendiniz için dilek kullanmayın” şeklinde değişmiş.

Maymuşlar bu uyarıya dikkat etmeye karar vermişler ve büyülü taşı başkalarının dileklerini gerçekleştirmek için kullanmaya devam etmişler. Halk arasHalk arasında ünleri yayılan üç küçük maymuş, dilekleri gerçekleştirdikçe ormanda iyilik ve neşe tohumları ekmeye devam ettiler. İnsanlar, hayvanlar ve bitkiler, bu üç maymuşun yardımıyla daha mutlu bir hayat sürmeye başladılar.

Ancak bir gün, ormanda yaşayan kötü kalpli bir kurt olan Kara Kükürt, büyülü taşın gücünü duydu. Şeytani planlar peşinde olan Kara Kükürt, taşı ele geçirmek için maymuşları takip etti. Maymuşlar, tehlikeyi hissettiğinde hızla ormanın derinliklerine kaçtılar, ancak Kara Kükürt onları bulmak için pes etmedi.

Maymuşlar, Kara Kükürt’ün izini kaybettirmek için yaratıcı bir plan düşündüler. Tehlikenin ortasında bile cesur kalmaya kararlıydılar. Yavaşça Kara Kükürt’e doğru yaklaştılar ve Kara Kükürt’ü büyülü taşın yanına çekmeyi başardılar.

Kara Kükürt, taşı ele geçirme arzusuyla gözlerini kamaştırdığında, Cibik, Pıtırcık ve Şenşibik arkadaşlarının yardımıyla onu tuzağa düşürdüler. Maymuşlar, Kara Kükürt’ün etrafını saran ağaçların köklerini hareket ettirerek onu hapsedip, ormanda hiçbir zarar veremeyeceği bir yere kilitlediler.

Maymuşlar, büyülü taşı güvende tutmak için Büyük Meşe’ye geri döndüler. Eşkıya baykuşunu ziyaret ettiler ve ona Kara Kükürt’ün tuzağa düştüğünü anlattılar. Baykuş, maymuşların cesaretine hayranlıkla bakarken, “Siz üç küçük maymuş, ormanımızı korumak için büyük bir cesaret ve özveri gösterdiniz. Siz gerçek kahramanlarsınız.” dedi.

Maymuşlar, ormanda yaşayan herkesin mutluluğu için çalışmaya devam ettiler. Büyülü taşın gücünü kullanarak insanlar arasında dostlukları pekiştirdiler, hayvanların ihtiyaçlarını karşıladılar ve bitkilerin büyümesi için çabaladılar. Orman, Cibik, Pıtırcık ve Şenşibik’in iyilik dolu masallarıyla doldu.

Ve masalımız burada son bulur. Üç küçük maymuş, cesaretleri ve yardımseverlikleriyle ormanın koruyucuları oldu. Onların maceraları ve iyilikleri, herkesin kalbinde bir umut ışığı olarak parladı ve ormanda sonsuza kadar devam etti.