Bir zamanlar, gökkuşağı renklerine sahip muhteşem bir bahçe varmış. Bu bahçede çiçekler açar, kelebekler dans edermiş. Ama en ilginç yaratıklardan biri tırtılarmış. Tüm dünyada sadece bu bahçede yaşayan bir tırtıl varmış adı da Küçük Moruymuş.
Küçük Moru, diğer tırtıllara göre çok farklıymış. Sıradan yeşil tırtılların aksine mor rengindeymiş ve üzerinde pırıltılı benekler vardı. Bahçenin diğer sakinleri onunla dalga geçer, onunla alay ederlermiş. Ama Küçük Moru, içten içe herkes gibi olmak istemediğini biliyormuş.
Günlerden bir gün, Küçük Moru kendisini bir periye dönüştürmek için dilekte bulunmuş. Perilerin büyülü gücüyle değişmesini umuyormuş. Neşeli bir şekilde dileğini anlatmış, "Sevgili peri, lütfen beni renklendirmen için bana yardım et. İstediğim gibi güzel ve renkli olmak istiyorum" demiş.
Ve işte o zaman, küçük mor tırtılın etrafını parlak ışıklar sarmış. Bir anda mor teni yerine mavi, yeşil, sarı, turuncu ve kırmızı renklerle kaplanmış. Küçük Moru, gökkuşağından daha güzel bir şekilde parlamaya başlamış. Artık o, en ilginç ve havalı yaratıklardan biri haline gelmiş.
Küçük Moru'nun değişimini gören bahçedeki diğer canlılar büyülenmiş. Kelebekler onunla arkadaş olmayı istemiş, çiçekler onun yanında açmak için yarışmış. Bahçede herkes, onun renkli dünyasına hayranlıkla bakarmış.
Ancak Küçük Moru, kendisini beğenenlerin sayısıyla gurur duymamış. Onun kalbi sevgi ve hoşgörüyle dolmuş. Bir sabah, Küçük Moru tüm bahçeyi dolaşırken, yeşil bir tırtıl görmüş. Yeşil tırtıl, üzgün ve yalnızdı. Küçük Moru hemen yanına gidip onunla konuşmuş.
"Merhaba! Ben Küçük Moru. Sana yardım edebilir miyim?" demiş nazikçe.
Yeşil tırtıl şaşırmış ve cevaplamış: "Benim adım Küçük Yemyeşil. Hiç kimsenin beni kabul etmediği gibi, senin gibi güzel olmak istiyorum."
Küçük Moru tebessüm etmiş ve Küçük Yemyeşil'e şöyle demiş: "Sen zaten güzelsin. Renklerin ötesinde, içindeki sevgi ve neşe seni özel kılıyor. Kendi renkli dünyanda yaşamayı öğrenirsen, herkes seninle arkadaş olmak isteyecek."
Bunun üzerine Küçük Yemyeşil'in gözleri parlamış. İkisi de birlikte bahçede dolaşmış, oyunlar oynamışlar. Bahçedeki diğer canlılar da onlara katılmış, renkli bir dansa başlamışlar.
Bu masal, Küçük Moru ve Küçük Yemyeşil'in dostluğunu ve farklı olduğumuzda bile kendimiz olmanın önemini anlatır. Her birimizin renkli bir dünyaya sahip olduğumuzu hatırlatır. Küçük Moru ve Küçük Yemyeşil, bahçenKüçük Moru ve Küçük Yemyeşil, bahçenin en iyi arkadaşları haline gelmişlerdi. Beraber maceralara atılıp yeni yerleri keşfetmeye başlamışlardı. Bir gün, bahçenin derinliklerinde gözlerine inanamayacakları kadar güzel bir çiçek tarlası buldular. Bu tarla, keskin kokulu, büyülü çiçeklerle doluydu.
Küçük Moru ve Küçük Yemyeşil, merakla bu büyülü tarlaya adım attılar. Ancak, bilmedikleri bir şey vardı: Bu tarlanın sahibi, esrarengiz bir periymiş. Peri, kendi dünyasına girişi sağlamak için çiçeklerin rengine ihtiyaç duyarmış.
Küçük Moru ve Küçük Yemyeşil, etraflarında renkli çiçekler açtığını görerek büyülendiler. Ancak birdenbire, büyülü çiçeklerden biri konuşmaya başladı. "Yabancıların burada ne işi var?" diye sitem etti. Diğer çiçekler de seslenerek onlara yaklaşmalarını engelledi.
Küçük Moru cesaretini topladı ve "Biz sadece güzellikleri keşfetmek istedik. Size zarar vermek niyetimiz yok" dedi. Küçük Yemyeşil de ekledi, "Biz arkadaşız ve sadece burayı gezmek için geldik."
Büyülü çiçekler birbirlerine bakıştı ve ardından bıraktıkları yerden konuşan büyülü çiçek devam etti. "Eğer samimiyseniz, size bir görev verebilirim. Bu görevi tamamlamanız halinde, aramıza katılmanıza izin veririz."
Küçük Moru ve Küçük Yemyeşil, heyecanla görevin ne olduğunu sordular. Büyülü çiçek, "Bahçenin uzaklarında, eski bir kuyu var. Kuyunun dibinde, kaybolmuş mutluluk tohumları vardır. Bu tohumları bulup getirmenizi istiyorum" dedi.
Küçük Moru ve Küçük Yemyeşil, hemen yola koyuldular. Bahçenin en uzak köşesine doğru ilerlediler. Yolda, birçok zorlukla karşılaştılar. Derin vadileri aştılar, engelleri aşarak ilerlediler, ama asla umutsuzluğa kapılmadılar.
Nihayet kuyuya ulaştıklarında, küçük tohumları bulmak için içeriye indiler. Kuyunun derinliklerinde, parıldayan tohumları buldular. Mutluluğun gizemli enerjisi onları sarıp sarmaladı. Tohumları dikkatlice topladılar ve yola geri döndüler.
Bahçeye geri döndüklerinde, büyülü çiçekler onları bekliyordu. Görevi başarıyla tamamladıklarını görünce, çiçekler gülümseyerek aralarına katılmalarına izin verdi. Artık Küçük Moru ve Küçük Yemyeşil, bahçenin en önemli sakinleri haline gelmişlerdi.
Herkes Küçük Moru ve Küçük Yemyeşil'in getirdiği mutluluk tohumlarının gücüyle daha da neşelenmişti. Bahçe daha renkli, daha canlı bir yer haline gelmişti. Bu olağanüstü dostluk ve macera dolu yolculuk, herkesin kendine özgü renklerini kabul etmeyi ve farklılıklara saygı
Renklerin farklılığıyla güzelleşen bir dostluk hikayesi.