Bir zamanlar, uzak bir köyde Minik Çoban adında sevimli bir çocuk yaşarmış. Minik Çoban, beyaz koyunlarını güneşli çayırlıklarda otlatırmış. Günlerini sakinlik ve huzur içinde geçiren çoban, doğanın güzelliklerini doyasıya yaşardı.
Bir yaz günü, Minik Çoban sürüsünü dağların yemyeşil eteklerine götürmeye karar verdi. Bu dağlarda öyle büyülü bir güzel bahçe olduğu söylenirmiş ki, orada Allah'ın kudretinin izleri görülebilirmiş. Minik Çoban, merakla bu efsanevi bahçeyi keşfetmek için yola koyuldu.
Uzun bir yolculuktan sonra Minik Çoban, nihayet dağların doruklarına ulaştı. Karşısına çıkan manzara onu büyüledi. Renk renk çiçeklerle süslü bahçede kocaman ağaçlar, şırıl şırıl akan bir dere ve cıvıl cıvıl kuşlar vardı. Minik Çoban, büyülü bahçenin ortasında bulunan devasa bir çınar ağacının gölgesinde mola verdi.
Tam o sırada, bir rüzgar esmeye başladı ve Minik Çoban'ın kulağına bir fısıltı geldi: "Minik Çoban, cesaretin ve merakın seni buraya getirdi. Bu bahçe, Allah'ın kudretinin bir göstergesidir. Eğer kalbin saf ve iyilik doluysa, büyülü bir sürpriz seni bekliyor."
Minik Çoban, heyecanla etrafına bakındı. Birden, çınar ağacının dibinde küçük bir anahtar gördü. Anahtarın üzerinde, "Allah'ın Kudreti'nin Kapısı" yazıyordu. Minik Çoban, anahtarı alıp kapıya doğru yöneldi.
Kapının ardında, ışıl ışıl parlayan bir melek belirdi. Melek gülümseyerek konuştu: "Minik Çoban, senin kalbindeki sevgi ve merhametin farkındayım. Bu bahçedeki tüm canlıların huzurunu ve mutluluğunu korumak için görevlendirildim. Sana bu emaneti teslim ediyorum."
Minik Çoban, büyük bir onur ve sorumluluk duygusuyla meleğin sözlerini dinledi. Melek, çobana bahçedeki bitkilere, hayvanlara ve kuşlara nasıl yardım edeceğini öğretti. Minik Çoban, sahip olduğu kudreti kullanarak hastalanan bitkileri şifa bulmaları için okşar, kaybolan hayvanları bulmak için zekasını kullanır, yorgun düşen kuşlara su ve yiyecek sağlardı.
Günler geçtikçe, bahçe her geçen gün daha da güzelleşti. Bitkiler gürbüzleşti, hayvanlar neşeli bir şekilde oynadı, kuşlar melodik şarkılarını söyledi. Minik Çoban ise tüm bu mucizelerin kaynağının sevgi olduğunu anladı.
Bir sabah, Minik Çoban uyandığında bahçede değişiklikler olduğunu fark etti. Her yerde neşe ve coşku vardı. Bahçedeki bitkiler, canlı renklere bürünmüş ve kokularıyla çevreyi sarıyordu. Kuşlar, gökyüzünde renkli danslarıyla Minik Çoban'ı selamlıyordu.
Minik Çoban, merakla meleğin karşısına geçti ve sordu: "Melek,Melek gülümseyerek Minik Çoban'a dönüp, "Minik Çoban, senin sevgin ve iyilik dolu kalbin, bahçenin büyülü gücünü harekete geçirdi. Bu bahçede yaşayan her canlı, kudretin bir göstergesidir" dedi.
Minik Çoban sevinçle meleğe teşekkür etti ve bahçenin güzelliğiyle gurur duydu. Ancak bir gün, kötü niyetli bir adamın bu büyülü bahçeyi ele geçirmek istediğini öğrendi. Adam, bahçedeki bitkilerin şifalı güçlerini kullanarak zengin olmak istiyordu.
Minik Çoban, büyük bir endişeyle meleğe koştu ve durumu anlattı. Melek hüzünlü bir ifadeyle, "Minik Çoban, bazen iyilik ve güzellik düşmanları çekebilir. Ama senin cesaretin ve sadakatinle mücadele edebiliriz" dedi.
Minik Çoban, meleğin yardımıyla bir plan yapmaya karar verdi. Bahçenin girişine, zorlu bir labirent inşa ettiler. Labirentte her köşede bir sürpriz engel vardı ve yalnızca saf kalpli insanlar labirenti çözebilirdi.
Adam, bahçeye girmeye çalışırken labirentin yolunu aramaya başladı. Ancak engellerle dolu labirent ona güçlük çıkardı. Labirentteki engelleri aşmaya çalışırken, kalbindeki kötü niyet ortaya çıktı ve adamın gerçek yüzünü gösterdi.
Sonunda Minik Çoban'ın sadakati ve sevgisiyle bahçe korunmuş oldu. Melek, Minik Çoban'ı kucakladı ve "Sen büyük bir kahramansın. Allah'ın kudreti senin içinde parlıyor. Bu bahçeye olan sadakatin ödüllendirilecek" dedi.
Birden bembeyaz kanatlar Minik Çoban'ın omuzlarında belirdi. O artık bir bahçe meleği olmuştu. Meleklik görevini en iyi şekilde yerine getirmek için yemin etti. Bahçedeki bitkilerin sağlığına dikkat edecek, hayvanları koruyacak ve kuşlara yardım edecekti. Minik Çoban, sevgi ve iyilikle dolu bir hayat yaşadı.
Ve o günden sonra, bahçe daha da büyülendi. İnsanlar bu kutsal yerde huzur bulmak için ziyaretlerde bulundular ve Minik Çoban'ı büyük bir saygıyla anlattılar. Bahçe, Allah'ın kudretinin bir simgesi olarak, saf kalplerin mucizesi olarak bilindi.
Böylece, Minik Çoban'ın cesareti, sevgisi ve sadakatiyle bahçe sonsuza kadar yaşadı. İnsanlar, Minik Çoban'ın masalını kuşaktan kuşağa aktardılar ve Allah'ın kudretini gözlemlemek için o büyülü bahçeyi ziyaret ettiler.
Minik Çoban'ın hikayesi, çocukların kalplerine sevgi, iyilik ve cesaret tohumları ekerek büyümelerine yardımcı oldu. Ve her gece uyuduklarında, Minik Çoban'ın masalını dinleyerek, kendilerine de cesaret veren birer bahçe meleği oldular.
Ve böylece, Minik Çoban'ın masalı çocukların hayallerindeki büyülü dünyaları süsledi ve onlara sevgi dolu kalplerle yaşamanın önemini hatırlattı. Masal biterken, çocuklar göz
Masalın sonu çok güzeldi, Minik Çoban’ın cesareti ve sevgisi hepimize ilham veriyor. ️