Kırmızı Başlıklı Kızın Dönüşü Masalı

Kırmızı Başlıklı Kızın Dönüşü Masalı

Bir zamanlar, uzak bir köyde yaşayan güzel bir kız vardı. Herkes ona Kırmızı Başlıklı Kız derdi, çünkü en sevdiği şey kırmızı başlığıydı. Kırmızı Başlıklı Kız, ormanda yaşayan teyzesini ziyaret etmeye karar verdi. Teyzesi, hediye olarak güzel bir kırmızı başlık örmüştü ve Kırmızı Başlıklı Kız, onu giymek için sabırsızlanıyordu.

Erken bir sabah, Kırmızı Başlıklı Kız yola çıktı. Köyün dışında, büyük bir ormanın başladığı yerde bulunan yol boyunca yürümeye başladı. Güneş parlıyordu, kuşlar ötüyordu ve rengarenk çiçekler yollarda dans ediyordu. Kırmızı Başlıklı Kız, mutluluktan uçuyordu.

Ancak, ormanda yürüdükçe bir hissiyat kapladı içini. Ağaçların arasında gizemli bir sessizlik vardı. Rüzgarın esintisi bile, tüy gibi hafifleyen yaprakları bile durdurmuş gibiydi. Kırmızı Başlıklı Kız, içindeki tuhaf hissi dinlemeye karar verdi ve yoluna devam etti.

Birden, ormanda bir kurt belirdi. Büyük, tüylü ve aç gözlüydü. Kırmızı Başlıklı Kız, kurdun tehlikeli olduğunu biliyordu, ama ona gülümseyerek yaklaştı. "Merhaba Bay Kurt," dedi. "Sana nereye gittiğimi söyleyebilir miyim?"

Kurt, sinsi bir gülümsemeyle yanıtladı: "Tabii ki, güzel Kız. Teyzenin evine gidiyorsun, değil mi? Neden ona bu lezzetli kurabiyeleri götürmezsin?" Kurabiyeleri gösterdiğinde, Kırmızı Başlıklı Kız yutkunmadan edemedi. Kokusu, ormanın içinde yayılıyordu ve Kırmızı Başlıklı Kız'ın midesi guruldamaya başladı.

"Teşekkür ederim, Bay Kurt," dedi Kırmızı Başlıklı Kız. "Ama teyzemin evine gitmek için acelem var. Belki dönüşte kurabiyeleri alırım." Ardından hızla kurtulmak için yola devam etti. Ancak, içindeki tuhaf his daha da büyüdü.

Bir süre sonra, Kırmızı Başlıklı Kız, ormanda çiçek toplarken başka bir yaratıkla karşılaştı. Bu kez karşısına bir baykuş çıkmıştı. "Merhaba Bayan Baykuş," dedi Kırmızı Başlıklı Kız neşeyle. "Teyzem sana selam söyledi ve nasıl olduğunu sordu. Ona yanıt verebilir misin?"

Baykuş, derin bir sesle konuştu: "Tabii ki, tatlı kız. Teyzen evine gitmek üzere olduğunu biliyorum. Eğer ormandaki en güzel çiçekleri toplarsan, onları teyzene götürebilirim." Kırmızı Başlıklı Kız'ın gözleri parladı, ama içindeki tuhaf his bu kez daha güçlüydü.

"Çok naziksiniz, Bayan Baykuş," dedi Kırmızı Başlıklı Kız. "Ancak, teyzeme yetişmem gerekiyor. Belki dönüşte çiçekleri toplayabilirim."Kırmızı Başlıklı Kız, hızla ormanda yürümeye devam etti. Ancak, her adımda içindeki tuhaf his daha da büyüyordu. Artık kalbini sıkıştıran bir endişeyle ilerliyordu.

Derken, ormanda bir tavşan gördü. Tatlı ve sevimli bir tavşancıktı. "Merhaba Bay Tavşan," dedi Kırmızı Başlıklı Kız. "Teyzem nasıl? Ona selamlarımı iletebilir misin?"

Tavşan, korkmuş bir ifadeyle konuştu: "Kırmızı Başlıklı Kız, hemen geri dön! Ormanda tehlikeli bir kurt dolaşıyor. O seni bekliyor, seni avlamak istiyor!"

Kırmızı Başlıklı Kız'ın yüreği yerinden çıkacak gibi oldu. Kurt gerçekten de tehlikeli miydi? Ama o, kurdu gülümseyerek karşılamıştı. Şimdi ise tavşanın sözleriyle uyarılmıştı. İçindeki tuhaf his artık bağıra bağıra anlatıyordu gerçeği.

Hızla geri dönmeye karar veren Kırmızı Başlıklı Kız, doğru yolu bulmak için koşturdu. Yolun sonunda teyzesinin evi belirdi. Kapıyı çaldığında, içeriden sevecen bir ses duydu ve hemen içeri girdi.

Teyzesi, üzgün bir şekilde Kırmızı Başlıklı Kız'ın yüzüne baktı. "Sevgili yeğenim, seni beklerken endişelendim. Ormanda tehlikeli bir kurt olduğunu duydum."

Kırmızı Başlıklı Kız, teyzesinin söylediklerine şaşırdı. "Peki, nasıl bildiniz teyze?"

Teyzesi gülümsedi ve anlattı: "O kurt, aslında bir büyücünün laneti altındaki bir kılığa bürünmüş. Sana kurabiyeler ve çiçeklerle tuzak kurarak seni avlamaya çalıştı. Ama içindeki hissiyatı dinleyerek ve tehlikeyi fark ederek kaçmayı başardın."

Kırmızı Başlıklı Kız, şaşkınlıkla teyzesine baktı. "Ama neden kendi hissiyatımdan emin olamadım? Neden kurda inandım?"

Teyzesi sakin bir şekilde cevapladı: "Sevgili yeğenim, bazen dışarıdaki dünyada görünenin arkasına bakmak gerekir. İçindeki hissiyatlar, seni gerçeğe yönlendirebilir. Cesaretli davranıp doğruyu seçtiğin için gurur duyuyorum. Artık ormanda dolaşan o kurt, senin için bir tehdit olmayacak."

Kırmızı Başlıklı Kız, derin bir nefes aldı ve içindeki rahatlamanın tadını çıkardı. Artık güvende olduğunu biliyordu. Teyzesinin yanına oturup kurabiyeleri yediler ve çiçekleri birlikte düzenlediler.

Bu olaydan sonra, Kırmızı Başlıklı Kız her zaman içindeki hissiyatlara kulak verdi. İyiyle kötüyü ayırt etmek için iç görüsünü kullanmaya başladı. Bundan sonra, ormanda dolaşırken neşeyle şarkılar söyleyerek yoluna devam etti.

Ve işte, Kırmızı Başlıklı Kız'ın dönüşü masalı böylece sona erdi. O artık kendini daha güçlü ve daha bilge hissediyordu. Hayatında