Bir zamanlar, uzak bir köyde Kemanıyla Yıldızları Çalan Çocuk adında bir çocuk yaşarmış. Bu çocuğun adı Melodi'ydi ve müziğe olan tutkusu tüm köy halkının dikkatini çekmişti.
Melodi'nin babası ona küçük bir keman hediye etmişti. Henüz çok genç olmasına rağmen, Melodi bu enstrümanla büyülü sesler çıkarmayı başarıyordu. Köydeki herkes onun yeteneğine hayranlıkla bakıyordu. Ancak Melodi'nin sadece köydeki insanları değil, yıldızları da büyülemek isteği vardı.
Bir gece, gökyüzünde parıldayan yıldızları görerek kemanını eline aldı ve sessizce bahçeye çıktı. Orada, ağacın altına oturdu ve kemanını çalmaya başladı. İlk notalarını çaldıkça, yıldızlar parlayarak dans etmeye başladı. Melodi, mutluluktan mest oldu ve daha fazlasını yapmak için çalmaya devam etti.
Yıldızlar, Melodi'nin melodilerine kendilerini kaptırmıştı. Gök mavisi bir perdede, yıldızlar onun kemanının büyülü sesiyle birlikte hareket ediyor, birbirleriyle uyum içinde dönüyordu. Hatta bazı yıldızlar yerçekimini unutmuşçasına yere doğru kaymaya başladı.
Köy halkı, bu olağanüstü gösteriyi şaşkınlıkla izledi. Herkes Melodi'yi tebrik etmek ve onun büyülü yeteneğini görmek için bahçeye akın etti. Ancak Melodi, kemanını çalmaya devam ederken, yıldızların dansından hiçbir şekilde rahatsız olmadı.
Bir süre sonra, köyün yaşlı bilge kadını Oya Teyze ortaya çıktı. Oya Teyze, Melodi'nin yanına yaklaştı ve ona seslendi: "Sevgili Melodi, senin müziğin gerçekten büyülü. Ancak yıldızları o kadar çok etkiliyorsun ki, onları güneşle buluşmadan önce uyandıracaksın."
Melodi, sözlerini anlamaya çalıştı ve kemanını durdurdu. Yavaşça ayağa kalktı ve Oya Teyze'ye baktı. "Anlatır mısınız Oya Teyze, ne demek istediğinizi?" diye sordu.
Oya Teyze gülümsedi ve şöyle açıkladı: "Yıldızlar gece boyunca parlarlar, ancak gün doğduğunda güneş ışığı tüm ışıklarını bastırır. Sende olan bu büyülü yetenekle, yıldızları uyandırıyorsun. Ve bu durum, gece boyunca sana eşlik edecek başka yıldızların olmamasına neden oluyor."
Melodi, Oya Teyze'nin sözlerini düşündü ve ona hak verdi. Yıldızların dansı o kadar büyüleyici olsa da, diğer insanların da bu güzelliği görmesine izin vermeliydi. Bu nedenle, Melodi kemanını sessizce bırakarak köy halkının yanına döndü.
Artık geceleri, Melodi köy halkına kemanıyla güzel melodiler çalarak mutluluk getiriyordu. İnsanlar, onun müziğine hayranlıkla kulak verirken, yıldızlar da gökyüzünde parlamaya devam ediyordu.
Melodi, bir masal anlatıcısı gibi köyün küçük çocMelodi, bir masal anlatıcısı gibi köyün küçük çocuklarına hikayeler anlatırken kemanını da kullanıyordu. Onların hayal güçlerini coşturan, maceralarla dolu müzikleriyle onları sürükleyen melodilerle doluydu.
Bir gece, Melodi yine bahçede oturmuş kemanını çalarken gökyüzündeki yıldızlarla göz göze geldi. Onlara olan özlemi yeniden alevlendi. Ancak bu kez, Oya Teyze'nin söylediği sözleri hatırladı ve yıldızları uyandırmadan önce izlemeye karar verdi.
Melodi, kemanını çalmaya başladığında, yıldızlar sessizce parlamaya başladı. Gökyüzünde muhteşem bir dans sergilediler. Birbirleriyle uyum içinde hareket ederek ışık saçan figürler oluşturdular. Melodi, bu görüntüye hayranlıkla baktı ve çalmayı sürdürdü.
Yıldızlar, melodilere göre değişen renklerle parlıyorlardı. Melodi hızlı bir tempoda çaldıkça yıldızlar ateş kırmızısına dönüşüyor, yumuşak bir ezgide ise mavi hale geliyorlardı. Yıldızlar, Melodi'nin müziğiyle birlikte hareket ederken, gökyüzü adeta büyülü bir sahneye dönüşüyordu.
Köy halkı, Melodi'nin bahçedeki performansını izlemek için dışarı akın etti. Herkes yıldızların dansını ve Melodi'nin büyülü melodilerini hayranlıkla seyrederken, kalplerine umut ve neşe doluyordu. Büyükler küçük çocuklarına gökyüzündeki bu olağanüstü gösteriyi anlatırken, çocuklar da gözlerini kemanın büyülü sesine dikmiş dinliyorlardı.
Melodi, kemanının tellerine dokundukça, yıldızlar onun etrafında dans ediyor, ışık saçarak gökyüzünü aydınlatıyorlardı. Gecenin ilerleyen saatlerinde, Melodi yavaşça kemanını susturdu. Yıldızlar bir süre daha parlamaya devam etti, sonra gökyüzünde solgunlaştılar ve uyumaya gittiler.
Köy halkı teşekkürlerini sunmak için Melodi'nin yanına geldi. Şaşkınlık ve mutluluk içinde onun etrafında toplandılar. Melodi, onlara yıldızların dansını anlattı ve ne kadar özel hissettiğini paylaştı.
Artık Melodi, köy halkının her gece bir araya geldiği bir meydanda konserler veriyordu. Onun müziğiyle herkesin yüreği coşuyor, gözleri büyülü melodilere eşlik ederken, yıldızlar da sessizce parlıyordu.
Kemanıyla Yıldızları Çalan Çocuk olarak ünlenen Melodi, sadece müziğiyle değil, iyilikseverliği ve sevgisiyle de köyün kahramanı haline geldi. Herkes onun masalsı hikayesini dinlemek, onun büyülü dünyasına katılmak istiyordu.
Ve böylece, Melodi'nin müziğiyle, yıldızların dans ettiği bir masal köyde yaşamaya devam etti. Çocuklar gece gökyüzüne baktıklarında, Melodi'nin melodilerinin yıldızları uyandırdığını hayal ediyor, köy halkı ise Melodi'nin müziğiyle aydınlanan kalplerinde
Melodi’nin müziğiyle hayal dünyam aydınlanıyor, bu masal beni büyüledi.