Bir zamanlar, yeşillikler içinde bir ormanda sevimli bir emlakçı fare yaşarmış. Adı Filemon'du. Filemon, diğer hayvanlara ev bulmak konusunda uzmanlaşmıştı. Kocaman kulakları, pürüzsüz kuyruğu ve parlak siyah gözleriyle ormanda ün salmıştı.
Bir gün, Filemon'a çok farklı bir ev arama görevi verildi. Bir peri gelmiş ve ona, "İnsanların dünyasında büyülü bir ev olduğunu duydum. Orayı bulup getirebilir misin?" demiş. Filemon, heyecanla periye gülümseyerek cevap vermiş, "Elbette yapabilirim! Bu büyülü evi bulacağım, emin olun."
Filemon yola koyuldu ve uzun bir yolculuk sonunda insanların yaşadığı yerlere ulaştı. Şehre girerken büyük binalar ve kalabalık caddelerle karşılaştı. İlk önce kendine güvenli bir yer bulması gerektiğini düşündü ve bir parka doğru ilerledi. Parkta, dost canlısı bir serçeyle karşılaştı ve ona yardım istedi.
Serçe, Filemon'u kasabanın en bilge hayvanı olan Teyze Baykuş ile tanıştırdı. Teyze Baykuş, büyülü ev hakkında duyumlar aldığını söyledi ve ona kılavuzluk yapmayı kabul etti. "Bu ev, büyük bir ağacın derinliklerinde saklanmış durumda," dedi.
Filemon ve Teyze Baykuş, ormanda ilerlemeye başladılar. Her adım attıklarında, ağaçların arasından melodik şarkılar yükseliyordu. Sonunda, büyük, kocaman bir meşe ağacına ulaştılar. Ağacın içine girdiklerinde, gözlerine inanamadılar. İçeride büyülü bir dünya vardı. Havada asılı renkli lambalar, tüllerle süslü pencereler ve hepsinden önemlisi, masalsı bir atmosfer vardı.
Emlakçı Fare ve Teyze Baykuş, büyülü evde bir araştırma yapmaya başladılar. Odalardan birinde, unutulmuş bir kitap buldular. Kitaptaki sayfalar eskiydi ama hala okunabilir durumdaydı. Anlatılanlara göre, bu evin sahibi bir büyücüymüş ve bir gün kaybolmuş.
Filemon ve Teyze Baykuş, büyülü evin geçmişini çözmek için çaba sarf ettiler. Araştırmaları sonucunda, büyücünün evin içine kendini hapsetmek için bir büyü yapmış olduğunu keşfettiler. Evin sırrını çözmek için, büyüyü bozmak gerekiyordu.
Birlikte çalışarak büyünün formülünü buldular. Büyücü, evi böylece koruma altına almıştı, ancak Filemon ve Teyze Baykuş cesaretliydi. Büyüyü çözmek için gerekli olan eşyaları topladılar ve büyülü kelimeyi doğru bir şekilde söylediler.
Aniden, ev sarsılmaya başladı. Odaların duvarları, güzel renklerle boyandı. Mobilyalar canlanmaya başladı ve büyülü melodiler yankılandı. Bir an sonra, büyülü ev tamamen değişmişti. Evin içinde sıcaklık ve sevgi dolu bir atmosfer yayılıyordu.
Filemon ve Teyze Baykuş, büyünün etkisiyle kaybolan büyücüyü bulFilemon ve Teyze Baykuş, büyünün etkisiyle kaybolan büyücüyü bulmak için evin her köşesini araştırmaya başladılar. Merdivenlerin yanında bir kapı keşfedip açtıklarında, kendilerini büyük bir kütüphanede buldular. Raflarda yüzlerce kitap sıralanmıştı; sihirli hikayeler, maceralar ve bilgelik dolu sayfalarla doluydu.
Teyze Baykuş, dikkatlice rafları incelerken bir kitaba rastladı. Kitap üzerinde, "Büyücünün Gizli Günlüğü" yazıyordu. Heyecanla sayfaları çevirdi ve büyücünün geçmişi hakkında önemli ipuçları buldu. Büyücü aslında iyi kalpli bir insandı, ancak büyü yapmayı öğrendikçe gücün tadına fazla kapılmıştı. Sonunda, kendi yaratığı olan büyülü evde kaybolup gitmişti.
Filemon, büyücünün geri getirilmesi gerektiğine karar verdi. Teyze Baykuş'un rehberliğiyle, ormanda bulunan bir tür büyülü bitkiye ulaştılar. Bitki, kaybolan bir şeyi geri getirmek için kullanılabilen nadir bir bitkiydi. Özenle bitkinin tohumunu aldılar ve büyülü evin bahçesinde yetiştirmeye karar verdiler.
Haftalar geçtikçe, bitki büyüdü ve güçlenmeye başladı. Nihayet, büyülü evin içine yerleştirildi. Masalsı çiçekler açtı, renkli yapraklar büyücünün hatıralarıyla dolup taştı. Evin içindeki enerji yükseldi ve bir an için her şey durdu.
Birdenbire, büyülü evin merdivenlerinden bir ışık huzmesi yayıldı. Gözlerini kısarak baktığında, Filemon büyücüyü orada gördü. Yaşlı, bilge bir adamdı ve üzgün bir ifadeyle etrafa bakınıyordu. Filemon, büyücünün yanına gidip kendisini bulduklarını ve geri getireceklerini söyledi.
Büyücü şaşırmış bir şekilde Filemon'a baktı. "Yıllardır buradayım," dedi hüzünle. "Kendimi kaybettim ve nasıl dönereceğimi bilemedim."
Filemon gülümsedi ve cesaret verici bir şekilde konuştu. "Artık sizi bulduk ve büyüyü çözdük. Ev yeniden canlandı ve siz geri dönebilirsiniz."
Büyücü minnetle Filemon'a sarıldı ve teşekkür etti. Sonra, masalsı evden çıkıp ormana adım attı. Yeşilliklerle dolu ormanda özgürce dolaşmak büyücüye büyük bir sevinç ve huzur verdi.
Filemon, büyücünün geri dönüşünün ardından periye haber vermek için emlak ofisine koştu. Perinin yüzündeki sevinçli gülümseme görmek için sabırsızlandı. Periyi bulduğunda, ona büyücünün kurtarıldığını ve büyülü evin artık güzellikleriyle parladığını anlattı.
Peri minnettarlıkla Filemon'a bakarak, "Sen gerçek bir kahramansın," dedi. "Bu masalsı macerayı başarıyla tamamladın ve bir büyücünün hayatını kurtardın."
Filemon utangaç bir şekilde teşekkür etti ve
Filemon, büyülü evi bulma ve büyücüyü kurtarma macerasıyla gerçek bir kahraman oldu. Işıklar ve renklerle dolu masalsı bir evde kaybolan büyücüyü geri getirerek büyük bir iyilik yaptı.