Bir zamanlar, büyük bir çölde yaşayan küçük bir akrep varmış. Bu akrep adıyla tanınan yaratık, güneşin batmasıyla birlikte uyanır ve etrafı aydınlatan ışıkları görmek istermiş. Ay ışığına olan hayranlığı insanların anlayamayacağı kadar derinmiş.
Akrep, diğer hayvanlarla beraber yaşadığı her gün, gece yatağında kıpırdanmadan, yıldızları sayarmış. Her gece, ayın ortaya çıkmasını bekleyerek hislerine yenik düşer, aya doğru uzun uzun bakarmış. Onu daha yakından görebilmek için ne yapabileceğini düşünürken ayışığında bir yolculuk yapma fikri gelmiş aklına.
Bir sabah erkenden uyanan Akrep, bu teklifi diğer hayvanlara duyurmuş. Herkes onunla dalga geçmiş; "Akrep, sen nasıl bir şey düşündün ki? Ay'a nasıl gidebilirsin?" demişler. Ama küçük Akrep, cesaretini kaybetmek yerine, o geceki kararlılığından vazgeçmemiş.
Akrep, yolculuğuna başlamadan önce gereken hazırlıkları yapmış. İnce bir iplik bulup çöldeki en yüksek kaktüsün tepesine bağlamış. Yavaşça ipi tırmanarak yukarı çıkan Akrep, tepedeki kaktüsü yakalamış ve bahar dalgalanmalarıyla sallanmasını sağlamış. Kaktüs, bir salıncak gibi hareket ederken Akrep, adeta uçuyormuş gibi hissetmiş.
Ay yükselmeye başladığında, küçük Akrep, dalgalanarak ilerleyen kaktüsün üzerindeki ipi tutmuş. Bir süre sonra, Ay'ın ışığına doğru yavaşça yükselmeye başlamış. Ormanda yaşayan diğer hayvanlar, onu izlemek için etrafında toplanmış.
Yolculuk sürdükçe Akrep'in heyecanı artmış. Ay'a kendisini çeken gizemli bir enerji vardı. Işığın parıltısı Akrep'in gözlerini büyülerken, kalbinde merak dolu bir his uyandırmış. Yıldızların arasından geçtikçe, yeni dünyaların kapısını açan sihirli bir anahtar gibiydi Ay Işığı Yolculuğu.
Bir süre sonra, Akrep nihayet Ay'a ulaşmış. Ayın parlak yüzünde kıpırdayan yaratıkları görmek onu büyülemiş. Ay kuşları uçuşurken renkli kanatlarını sergilerken, Ay tavşanları zıplarken ve Ay kelebekleri dans ederken, Akrep hepsini hayranlıkla izlemiş.
Akrep, Ay'ın büyülü dünyasında dolaşırken, bir grup ışık perisiyle karşılaşmış. Bu peri topluluğu, Akrep'e Ay'ı keşfetme yolculuğunda rehberlik etmiş ve ona Ayın büyüsünü anlatmış. Akrep, kendi hikayesini anlatmanın yanı sıra, diğer hayvanları da Ay'ın gizemine davet etmiş.
Akrep, Ay Işığı Yolculuğu'ndan döndükten sonra kendi çölünde tüm hayvanlara bu muhteşem serüveni anlatmış. Herkes büyülenmiş, heyecanlanmış ve merakla kendilerini Akrep'in anlatımına kaptırmış. Artık gece yatağına uzandıklarında, her hayvan Ay'ı gökyüzünde parıldarken bir masal gibi hayal etişine dalmış, gözlerini kısarak dinlemeye başlamış.
"Çöldeki hayvanlar, Akrep'in anlatımıyla hayal dünyalarında Ay'ın büyülü ışıklarıyla dans etmişler. Çölün en hızlı koşucusu çita, Ay ışığında yarışıyor ve rüzgarla birlikte uçuyormuş gibi hissediyormuş. Zıpzıp tavşanlar, Ay'ın pırıl pırıl ışığı altında oynamışlar ve neşeli zıplamalarıyla geceyi aydınlatmışlar. Turlu renkli kuşlar, melodik şarkılarıyla Ay'a teşekkür etmişler. Kocaman filler, uzun boylarını Ay ışığında yere yansıtarak büyük bir gösteri yapmışlar."
Akrep'in anlatımı herkesi derinden etkilemiş. Her hayvan, Ay Işığı Yolculuğu'nun büyüleyici atmosferini soluyor gibi olmuş. Akrep, masalına devam ederken kısık bir sesle konuşmaya başlamış:
"Akrep, bu yolculuktan sonra çöl arkadaşlarına 'Kabuğunu kır ve hayal et!' demiş. Çünkü gökyüzündeki Ay Işığı, sadece Akrep'in değil, her canlının içindeki hayal gücünü de beslermiş. Artık her gece, onlar da Ay'ın parlaklığıyla uyuyup, rüyalarında büyülü maceralara dalabilirmiş."
Akrep'in masalı sona ererken, çöldeki hayvanlar birbirlerine bakmışlar ve içlerindeki hayal gücünü canlandırmışlar. O gece, her biri kendi uyku yerine geçmeden önce bir süre sessizce durarak gökyüzüne bakmışlar. Ay'ın ışığına doğru giden yolu bulmuşlardı.
Ve böylece, çölde yaşayan hayvanlar artık Ay Işığı Yolculuğu'nun büyüsüne kapılmışlardı. Her gece, Akrep'in anlatımındaki bu fantastik serüveni yeniden yaşarlardı. Hayalleriyle dolu bir şekilde uykuya daldıklarında, Ay'ın parıltısıyla onların ruhları da uçuşa geçerdi. Çöldeki gece artık sadece sessizlik değil, her bir hayvanın içindeki müthiş bir hazine olan hayal gücüyle dolu bir masal gibiydi. Ve masal anlatıcısı Akrep, her gece çölün en parlak yıldızı altında, sevgiyle anılır oldu.
Bu eşsiz masalın sonu gelmiştir, ancak Ay Işığı Yolculuğu'nun büyüsü sonsuza dek devam edecektir. Gökyüzündeki ayışığının altında, çocuklar ve yetişkinler aynı umutla, aynı merakla gözlerini kısarak Akrep'in masalını dinleyeceklerdir. Ve belki de bir gün, Ay'ın büyülü dünyasına gerçekten yolculuk edebileceklerdir. Çünkü hayal gücüyle dolu olanlar için her şey mümkündür.
Bitiş.
Masalınız gerçekten büyüleyiciydi, keyifle okudum