Bir zamanlar, masallar ülkesinde Altın Şehir adında büyülü bir yer bulunurmuş. Bu şehirde sokakları altından yapılmış evler ve pırıl pırıl altınlarla dolu dükkanlar vardır. Her yıl, dünyanın dört bir yanından insanlar buraya gelir, bu büyülü şehri görmek için uzun yolculuklara çıkarlarmış.
Bu masalın kahramanı ise küçük ve cesur bir kız çocuğu olan Ela'mış. Bir gün, Ela duyduğu bir hikayeden etkilenerek Altın Şehir'in gerçek olup olmadığını öğrenmek için maceraya atılmaya karar verir. Yanına sadece sadık dostu, konuşan kedi Ceviz'i alarak yola koyulur.
Ela ve Ceviz, ormanın derinliklerine doğru ilerlerken gizemli sesler duyarlar. Ardı ardına gelen ipuçları onları Altın Şehir'e götürmektedir. Yol boyunca, çeşitli engellerle karşılaşırlar: zorlu dağlar, sesler çıkaran ağaçlar ve hatta bir ejderha! Ancak Ela'nın cesareti ve Ceviz'in zekası sayesinde tüm bu zorlukları aşmayı başarırlar.
Nihayet, uzun bir yolculuktan sonra Altın Şehir'e ulaşırlar. Şehir, tüm görkemiyle önlerine serilmiştir. Altın şelaleler çağlamakta, kuşlar altın tüyleriyle uçuşmaktadır. Ela ve Ceviz'in gözleri doldu sevinçle. Ancak hikayelerdeki gibi her şeyin bir bedeli vardır.
Altın Şehir'de yaşayan kraliçe, şehrin güzelliklerini korumak için büyük bir sırrı saklamaktadır. Bu sır, şehri ziyaret edenlerle paylaşılmamalıdır. Kraliçe, Ela'nın gelişini beklemekteymiş. Ona şehri gösterecek ancak sırrını da açıklaması gerekmektedir.
Kraliçe Ela'ya büyülü bir aynayı gösterir ve der ki: "Sevgili Ela, bu ayna, insanların içindeki gerçek değerleri yansıtır. Ancak, şehrimizin güzelliğini korumak için, buradan ayrıldıktan sonra kimse hakkında konuşmamalısın. Ayna, o kişinin içindeki güzellikleri göstermek yerine, kendi yüzeyini gösterecektir."
Ela, verilen bu uyarıyı dikkate alır ve Altın Şehir'in güzelliklerini anlatmamaya söz verir. O ve Ceviz, Altın Şehir'deki harika anılarıyla dönüş yolculuğuna başlarlar.
Yolculukları boyunca, Ela ve Ceviz yaşadıkları maceraları paylaşır, ancak Altın Şehir'in sırrını kimseyle paylaşmazlar. Bu masal da böylece dilden dile dolaşır, ancak herkesin aklında bir merak uyanır: "Acaba gerçekten var mıydı bu Altın Şehir?"
Ve o günden sonra, insanlar Altın Şehir hakkında sadece bir efsane olduğunu düşünürler. Ama hala kalplerinde, bu büyülü şehre dair bir umut taşırlar. Belki de bir gün, cesur ve meraklı biri gerçek Altın Şehir'e ulaşacak ve bu sırrı bize açıklayacaktır.Ela ve Ceviz'in dönüş yolculuğu sırasında, masal ülkesinde dolaşırken pek çok farklı macera yaşarlar. Bir kasaba meydanında jonglörlerin gösterilerini izlerler, büyülü ormanda şirin elflerle arkadaş olurlar ve dev bir ejderhanın üzerinden uçarak muhteşem manzaraları seyrederler.
Ancak Ela'nın içindeki merak hiç dinmez. Altın Şehir'e olan ilgisini yitirmemiş, hala gerçekliğini kanıtlamak istemektedir. Bu sefer, bir bilge kadının yardımına başvurur. Bilge kadın, Ela'ya bir sihirli pusula verir ve ona Altın Şehir'i bulmak için gerekli olan yönergeleri anlatır.
Ela ve Ceviz, pusulanın gösterdiği yolda ilerlerken karşılarına çıkan zorlukları birer birer aşarlar. Büyük bir nehir üzerine kurulu asma köprüleri geçer, engin ormanların derinliklerinde yol alır ve karanlık mağaraların içinden geçerler. Pusula, onlara doğru yolu göstermeye devam eder.
Sonunda, bembeyaz bir bulutun üzerinde yükselen muhteşem bir şehir görürler. Evet, işte Altın Şehir! Ela ve Ceviz büyülü şehre ayak basmanın heyecanıyla dolup taşarlar. Altın sokaklarda dolaşırlar, altın heykelleri ve çeşmeleri hayranlıkla seyrederler.
Ancak bir süre sonra, Ela'nın dikkati tuhaf bir olaya çekilir. İnsanların yüzlerinde hüzün ve mutsuzluk belirtileri vardır. Herkes, gözlerinde parıltısı kaybolmuş gibi görünmektedir. Ela anlamaya çalışır ve bir vatandaşa yaklaşarak ne olduğunu sorar.
"Sevgili kızım," der yaşlı vatandaş, "bu şehirdeki altınlar, insanların içindeki gerçek değerleri karartmış durumda. Zenginlikleriyle övünen insanlar, başkalarının ihtiyaçlarına kulak tıkamışlar. Bu yüzden herkesin yüzünde bir burukluk var."
Ela, bu sözler karşısında derin bir düşünceye dalarken, pusulasına bir kez daha bakar. Pusula, gerçek değerlerin peşinden gitmeleri gerektiğini işaret eder. Ela ve Ceviz, Altın Şehir'in merkezine doğru ilerlerken, insanlara sormaya başlarlar: "En değerli şey nedir?"
İnsanlar ilk başta şaşırır ancak düşünmeye başlarlar. Bir anne, sevginin en değerli şey olduğunu söyler. Bir baba, aile bağlarının önemini anlatır. Bir genç kız, dostluğun ve dürüstlüğün değerini vurgular. Böylece, insanlar gerçek değerlerin altın ve zenginlik olmadığını hatırlarlar.
Ela ve Ceviz, Altın Şehir'in merkezindeki büyük saraya ulaşırlar. Kraliçe Ela'yı beklemekteymiş. Ela, kraliçenin hüzünlü bakışlarına dikkat eder ve kalpten gelen bir soru sorar: "Kraliçe, sizin en değerli şeyiniz nedir?"
Kraliçe içtenlikle gülümser ve der ki: "Sevgili Ela, en değerli şeyimiz insanların mutluluğudur. Altınlarımız bunun için kullanılır. Ancak ne yazık ki, zamanla bunu unuttuk.
Çok güzel bir masal, merakımı kabarttınız.