Teke Masalı

Teke Masalı: Bir zamanlar, sıcak bir yaz gününde, yeşilliklerle dolu bir vadide yaşayan küçük bir teke vardı. Adı Tombiş’ti. Tombiş, arkadaşlarıyla oynamaktan ve kelebekleri kovalamaktan çok hoşlanırdı. Ancak Tombiş’in en büyük hayali, çevredeki dağların zirvesine tırmanmak ve oradaki muhteşem manzarayı görmekti.

Bir gün, Tombiş’in hayalini gerçekleştirmek için cesaret toplama vakti gelmişti. Yola koyuldu ve dağın eteğinde bulunan eski bir ağacın yanına geldi. Ağaçta oturan bilge baykuş Hüzzam, Tombiş’i görünce gülümsedi ve ona yolunu göstereceğini söyledi.

Hüzzam, Tombiş’e söyleyici bir ses tonuyla konuştu: “Sevgili Tombiş, dağın zirvesine ulaşmak istiyorsan cesaretinle, azminle ve sabrınla dolu olmalısın. Dağın tepesinde, her adımda sana engeller çıkacak. Onları aşmak için içindeki gücü kullanmalısın. Unutma, önemli olan hedefine ulaşırken katettiğin yolun keyfini çıkarmak.”

Tombiş, Hüzzam’ın sözlerini kulaklarına küpe ederek yola devam etti. İlk adımını attığında, önünde dev bir kaya parçası belirdi. Tombiş, heyecanla üzerine atladı ve diğer tarafa geçti. Ardından sürükleyici bir nehir çıktı karşısına. Tombiş, yüzmemeyi bilmediği için endişeye kapıldı. Fakat içindeki cesaretiyle nehrin akışını takip ederek, güvenle karşıya geçmeyi başardı.

Dağın yükseklerine doğru tırmanırken, karşısına çetin bir ormançık geldi. Ağaçların arasında kaybolmuş gibi hisseden Tombiş, korkuyla geri dönme düşüncesiyle savaştı. Ama sonra aklına Hüzzam’ın sözleri geldi. “Azminle ve sabrınla dolu olmalısın.” dedi kendi kendine. Cesaretini toplayan Tombiş, ormanda ilerlemeye devam etti. Her adımında daha da güçlendi ve sonunda ormandan çıkmayı başardı.

Tombiş, bir sonraki engelin, dik ve kaygan bir kaya duvarı olduğunu fark etti. Yılmadan yaklaştı ve sağlam bir ip bağlamak için elinden geleni yaptı. Sarsılmaz bir inançla, ipi tutarak yavaşça tırmandı. Yoruldu, kaydı, bazen geriye düştü ama asla vazgeçmedi. Sonunda, zirveye ulaşmayı başardı.

Tombiş, dağın zirvesinde nefes nefese kalmış olsa da gördüğü manzaranın güzelliği onu büyüledi. Uçsuz bucaksız yeşil tepeler, parıldayan nehirler ve gökyüzünde süzülen martılar… Her şey büyülü bir rüya gibiydi.

Tam o sırada, Tombiş’in etrafında hafif bir sis çöktü. Ardından ortaya çıkan esrarengiz bir yaratık, Tombiş’e masalsı bir ses tonuyla konuştu: “Sevgili Tombiş, senin azmin ve cesaretin gerçek bir kahraman olduğunu kanıtladı. Şimdiye kadar görmediğin bir dünyayı keşfetmeye hazır mısın?”

Tombiş’in gözleri parladı ve yaratığın peşinden ilerlemeye başladı. Sislikoridorlardan geçerken, etrafında sihirli yaratıklar ve büyülü bitkiler belirdi. Tombiş’in kalbi heyecanla çarpmaya başladı. Bir kapının önünde durdular ve yaratık, “Bu kapı senin macera dolu dünyana açılan geçit,” dedi.

Tombiş titreyen elleriyle kapıyı açtı ve içeri adım attığında kendisini masalsı bir krallıkta buldu. Renkli çiçeklerle dolu bahçeler, kristal suların aktığı şelaleler ve gümüş kanatlı periler… Tombiş, büyülü dünyayı keşfetmek için adımlarını hızlandırdı.

Krallıkta yaşayan dost canlısı hayvanlarla tanıştı. Tavşanlar, sincaplar ve kuşlar ona eşlik etti. Tombiş, onlara maceralarından ve cesaretinden bahsetti. Onlar da kendi hikayelerini anlattılar ve Tombiş’e yeni dostluklar sundular.

Bir gün, Tombiş ve arkadaşları, kötücül bir ejderhayla karşılaştılar. Ejderha, krallığı yok etmek istediğini söyledi. Tombiş’in içindeki kahraman uyanmıştı. Arkadaşlarının güvenine dayanarak ejderhaya meydan okudu. Cesurca savaştılar, stratejilerini kullanarak ejderhayı alt ettiler.

Krallık, Tombiş’in cesareti ve dostlukları sayesinde kurtulmuştu. Herkes onu bir kahraman olarak kutladı. Ancak Tombiş, gerçek kahramanın içindeki gücü keşfeden herkes olduğunu söyledi. Artık masalsı krallıkta yaşamaya devam etti, yeni maceraların peşinden koştu.

Masal anlatıcısı gözlerini çocukların meraklı bakışlarından ayırdı. Yavaşça kitabı kapattı ve gülümsedi. Çocuklar alkışlayarak teşekkür ettiler ve masal anlatıcısına sarılmak için sıraya girdiler. Tombiş’in hikayesi, onları hayal dünyalarına götürmüş, heyecanlandırmış ve cesaretlendirmişti. Masalın sonunda her çocuk, içlerindeki kahramanı keşfetmek için umut dolu bir şekilde evlerine döndü.